Een paar weken geleden wist Steve Fister in een mum van tijd het publiek mee te krijgen toen hij in Tivoli in het voorprogramma van Walter Trout speelde. Zijn enthousiasme was zeer aanstekelijk en zijn muziek, variërend van stevige poprock tot blues, was ook zeer geschikt voor een feestje. “Dodgin’ Bullets” is zijn vierde solo-album, nadat hij jarenlang in dienst van anderen heeft gespeeld. Zo was hij bandleider bij Lita Ford en toerde hij met Stu Hamm en Pat Travers. Ondanks het nodige gitaargeweld is “Dodgin’ Bullets” een verrassend luchtige plaat geworden waarop goed te horen dat Fister een goede song belangrijker vindt dan de – niettemin heel goede – solo’s. Het is dan ook een plaat waar je eigenlijk al meteen lekker in zit. Hij heeft een voor bluesrockbegrippen relatief hoge en heldere stem. Zijn zang is echter goed en past prima in de songs. Fister stoort zich niet aan hokjes en speelt van alles wat, van countryrock (In A Past Life), een Stevie Ray Vaughan-achtige shuffle (het heerlijke Zig Zag Talk), een lekker rockende cover van U2‘s “When Love Comes To Town” en een Gary Moore-achtige blues (“Masterplan”). Vergis je niet: Fister is een technisch vaardige gitarist, maar hij weet dat te verwerken in een heerlijk gevarieerd menu van goede songs. De gastoptredens van onder andere Stu Hamm, Tony Franklin, Carmine Appice en Tommy Aldridge zijn alleen nog maar de icing on the cake. Die cake zelf smaakt al prima.
mij=Degree