Heptown Records komt uit Zweden, houdt zich bezig met roots – van vooroorlogse swing via ska en blues tot ouwe rock ‘n ‘ roll – en brengt ongeveer gelijktijdig twee platen uit van rockabillybands. Die twee cd’s laten exact horen wat er fout en wat er goed gaat in de wereld van de gekuifde rockers. The Buckshots komen uit Gotenburg, bestaan uit het klassieke trio van drums, gitaar en contrabas en spelen standaard rockabilly. En daarmee hebben we meteen het probleem bij deze band te pakken: alles aan ze voldoet aan de maatstaven. Hun formatie, hun uiterlijk en hun liedjes. Met die laatste heb ik het meest moeite. Geen enkele track valt op en in elk geval blijft er geen enkele hangen. Nou vooruit, afsluiter “I Hope I’ll See You Soon” is goed gelukt, maar vooral vanwege de saxofoon en de dameszang.
Nee, dan het Zweedse Astrolites. Ook zij spelen in de klassieke rockabillyformatie, ook zij zien er uit zoals het hoort, maar hun liedjes zijn vele malen beter. Niet alleen doordat ze fikse hoeveelheden surf, bluesrock en psychobilly durven te gebruiken om van de gebaande paden af te wijken, maar ook door de formidabele productie van Hard Luck. De bas zit mooi voor in de mix en blijft vet klinken, zelfs wanneer bassist Uno Eiving de snaren laat knallen of het tempo flink omhoog gooit. Hi speed rockabilly noemen ze het zelf, ik hou het liever bij de omschrijving goeie rock ‘n’ roll. Benieuwd of ze deze zomer een paar festivals in onze contreien gaan bezoeken.
mij=Heptown / Sonic