Geinig: zou het succes van The Pipettes nu een stroom van in fraaie retrojurkjes geklede damesgroepen oproepen? Het Scandinavische Those Dancing Days heeft zojuist haar debuutplaat afgeleverd en roept wel erg duidelijk de vergelijking met het Engelse trio op. De vrolijk stemmende kwaliteit van We Are The Pipettes haalt In Our Space Hero Suits jammer genoeg bij lange na niet. Ik geef grif toe dat van We Are The Pipettes het grootste deel ook niet bleef hangen, maar dan was het in elk geval nog een prettig behang. De debuutplaat van de Scandinavische dames houdt de aandacht van deze scribent geen twaalf liedjes vast. Misschien is dat wel de schuld van de lengte van de liedjes. Haalden de blauwdrukken van deze bandjes in de jaren zestig nooit de drie minuten, hun hedendaagse navolgers schieten daar meestal overheen. Phil Spector wist zijn producties niet alleen een prachtig arrangement mee te geven, ook was hij een meester in het timen. De liedjes hebben Those Dancing Days niet, de arrangementen en productie niet en ook duren de liedjes te lang. Het lijkt alsof Those Dancing Days alles mist wat nodig is, maar dat is te weinig eer: een aardige EP valt uit In Our Space Hero Suits prima te distilleren; een goede full-length is het niet.
mij=Wichita / Bertus