Een voordeel van het schrijven van een recensie over een cd die je inmiddels meer dan grijs hebt gedraaid, is dat je even wat verder gaat zoeken dan normaal. De muziek, die ken je inmiddels wel en heeft geen verrassingen meer voor je. De naam ‘Vampire Weekend’ was wel een verrassing voor me, het blijkt namelijk de titel te zijn van een zelfgemaakte film uit 2005 van zanger Ezra Koenig. De film gaat over Ezra, die flink om zich heen slaat tegen het eeuwige kwaad in de vorm van vampiers. Dat verhaal staat in schril contrast met de muziek die ze maken, want duister kun je hun muziek zeker niet noemen. Ik kan me de eerste draaibeurt nog wel herinneren, ik werd er meteen vrolijk van. Met de Afrikaanse invloeden deed het me sterk denken aan Graceland van Paul Simon. Heerlijk onbezonnen genieten van de zon, in mijn rechterhand een cocktail en al luisterend naar de zee, in die positie waan ik mij bij het luisteren naar Vampire Weekend. En het viel mij vooral op hoe mensen op deze cd reageerden, want normaal wordt mijn muzieksmaak niet erg gewaardeerd onder vrienden en collega’s, maar Vampire Weekend ging erin als zoete koek. Daarom had ik eigenlijk wel meer verwacht van deze cd, maar het is geen enorme hit geworden. Buiten het alternatieve circuit om dan, want daar zie ik ze in veel jaarlijstjes langskomen.
mij=XL / V2