Sommige mensen hebben zo’n lekker genuanceerde mening. Neem mijn broer, hij wist even te verkondigen dat Bob Dylan niet zingen kon en dat de versie van Adele van “Make You Feel My Love” echt veel beter is. Tja, ik vind dat er dan iets goed mis met je gaat. Ik vrees alleen dat vele anderen net zo denken. Het is niet voor niets dat Tom Waits‘ “Downtown Train” in de versie van Rod Stewart wel een succes werd. De stem van Waits is te controversieel voor de massa. Ik kan de mening van velen over de stem van Tommy Ebben ook wel raden. Deze heeft namelijk eenzelfde rauwe rand. Ebben lijkt, na een muziekcarriére in allerlei bands, rust gevonden te hebben in het singer-songwritersgenre. Op zijn in eigen beheer uitgebrachte debuutalbum Old Masters Painted These Moments brengt de in Groningen levende 24-jarige Ebben elf liedjes met blues- en folkinvloeden. De opzet van de liedjes is wisselend: spaarzaam, orkestraal en soms ook dicht bij de roots. Ebben lijkt nog wat zoekende. Zo is “She Won’t Tell You” gewoon een simpele bluessong. Misschien wel te simpel om op te vallen in singer-songwritersland. Ebben is vooral op dreef in liedjes als opener “To The River” met in het begin slechts een orgel dat perfect meestroomt om later grootser te worden in het georkestreerde vervolg. Aan de ‘definitieve’ Ebben-sound zal m.i. nog wel wat geschaafd moeten worden om een eigen geluid te creëren. Toch is hij iemand met talent, waarvan ik denk dat hij door het uitbouwen van zijn sterke kanten in de toekomst wel eens op kon gaan vallen tussen het grote aanbod in de singer-songwriterswereld.
mij=Eigen Beheer
curieus accent heb die man, zelfverzonnen authentiek Engels ofzo 😉