Sólstafir – Köld

Sólstafir - KöldDe verrassing van de week is afkomstig uit IJsland en heet Sólstafir, die met Köld hun derde langspeler afleveren. De band bestaat echter al sinds 1995, en maakt een stevig rockende vorm van doommetal met flinke postrock-stukken en hier en daar wat alternatievere geluiden. In de bio hanteren ze daarvoor de term postdoom, wat de lading aardig dekt, hoewel er ook duidelijke vikingmetal en psychedelische blackmetal-invloeden in het straatje van Enslaved en Primordial te horen zijn. De band houdt ervan om grote spanningsbogen op te zetten en kijkt ook niet op een minuutje meer of minder in de acht songs, waardoor de plaat toch een dikke zeventig minuten klokt. Opener “78 Days In The Desert” is grotendeels instrumentaal, maar in de tracks daarna krijgen we naast lang uitgesponnen riffs ook wat zang te horen, die aardig neigt naar het soort schreeuwzang zoals Motorpsycho ten tijde van Demon Box deed. Sterker nog, Sólstafir klinkt in mijn oren als een ideale kruising tussen de betere psychedelische black metal van een Enslaved met de rock-insteek van Motorpsycho, waarmee ze op een uitgekiende manier een brug slaan tussen de Noorse steden Bergen (Elslaved’s woonplaats) en Trondheim (Motorpsycho’s thuisbasis). Köld is geen gemakkelijke plaat en een behoorlijke zit, maar zoals bij alle doorzetplaten loont het om haar meerdere luisterbeurten te geven. Zodra het kwartje valt heb je dan een plaat waarop je geregeld met veel plezier terug kunt vallen.


mij=Spikefarm / Bertus

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven