Jack White samen met Alison Mosshart (The Kills) in een nieuwe band, of een tijdelijk project (nog onduidelijk), dat is wel een samenwerking waar je even voor gaat zitten. En heel even ben ik teleurgesteld, als ik openingensnummer “60 Feet Tall” hoor, een relaxt, met vlagen zweverig bluesnummer. Maar dat is maar tijdelijk, daarna gaat Horehound los en krijg je een de ruige rock-blues te horen die je bij de White Stripes wel eens miste, alsof Meg White een beperkende factor was. Of misschien is Alison wel een bevrijdende factor. Jack op de drums, Alison zingt, Dean Fertita (Queens of the Stone Age) op gitaar en Jack Lawrence (Raconteurs) op de bas: een mooi stel bij elkaar. Vier grootheden in een band, maar toch is Jack de baas. Zijn drum knalt overal doorheen, nergens deinst hij terug naar de achtergrond. Het lijkt wel of alles de drum van Jack ondersteunt, alsof de drum zingt en Alison een instrument is. Maar wel een lekker instrument, ze klinkt zo heerlijk arrogant, zo lekker bitchy, en de rake drumslagen benadrukken dat alleen maar. Ik hoop zo dat Lowlands ze nog weten te strikken, ze staan meteen op nummer één van mijn verlanglijstje. Maar dat zal wel niet gebeuren, ze zitten tot eind augustus in Canada en de USA. Zo jammer!
File Under gaf ism Sony enkele exemplaren weg van deze spetterende nieuwe cd. Daarvoor ben je nu te laat. Jammer hè?
mij=Third Man / Sony
Idd Lowlands was leuk geweest. Maar nu krijg je Snoop.
Arghh, ik ben toch niet de enige die deze plaat niet goed vind? Ik zal wel te hoge verwachtingen gehad hebben, aangezien ik alle in de recensie genoemde bands zeer hoog heb zitten. Alison is wel wel weer geweldig ja (de vocalen van Jack ook zoals gewoonlijk), maar de liedjes zijn toch ronduit zwak!? Hoor hoe de gitaar, keys en bas continue hetzelfde spelen, en dan van die suffe riffjes ook nog.. De drums zijn wel prima hoor, maar laat Jack toch in godsnaam (ook) gitaar spelen!
Het is een heerlijk rauwe vette PowerBluesplaat!
Ik vind um echt geweldig! De vette drums en baspartijen, gecombineerd met spacey gitaren, en natuurlijke die vette Moog erbij! Superplaat!! Hoop dat ze snel naar Nederland komen! Dus Storm, ik neem echt aan dat je de enige bent die deze plaat niet goed vindt:-)
@Timo: het stukje is geschreven door Sikkema en niet door Storm!
Harry Prenger ontketent intussen een hele flame over popjournalistiek rondom deze plaat.
http://www.dejaap.nl/2009/11/dode-popjournalistiek-van-oor-en-volkskrant/
is die Oor al uit? (ik heb een abo maar er zit niet echt lijn in de bezorging geloof ik, qua dag enzo)
ok ik dacht dat het over Them Crooked Vultures ging. maar dan nog had die Oor vast al op mijn mat moeten liggen 😉