VA – Gainsnord

Je kon er vergif op innemen. Zodra de kans zich voor zou doen, zou DJ Guuzbourg op de proppen komen met een hommage aan de Franse chansonnier en zijn held Serge Gainsbourg. Na drie erg fijne verzamelaars met vrouwen en mannen ligt sinds afgelopen week Gainsnord in de schappen. Maar liefst achttien acts heeft Guuzbourg hiervoor weten te ritselen om het werk van Gainsbourg onder handen te nemen. De geselecteerden hebben als overeenkomst dat ze allemaal afkomstig zijn uit Nederland of België. Slechts drie tracks zijn niet exclusief voor deze cd opgenomen. Het verbaast (en verheugt) me dat het blijkbaar relatief eenvoudig was om artiesten bereid te vinden Gainsbourg te interpreteren. Dat is namelijk het grote pré van deze verzamelaar. Niemand gaat eigenlijk proberen Gainsbourg na te doen, al doet Tom Barman samen met Guy van Nueten stiekem toch een geslaagde poging in “Le Poinconneur De Lilas”. Misschien ook wel zo verstandig het daarbij te laten. Bizar is mijn ervaring bij het luisteren naar de schuifelklassieker “Je T’aime Moi Non Plus” door West Hell 5. Hierin wordt geen woord gezongen, maar ik hoor in mijn hoofd toch echt zang. Alhoewel, het is meer gehijg. Het zullen wel subliminal messages zijn. Rode koontjes krijg je toch wel. En anders gebeurt dat wel door “Sea, Sex and Sun” in de zwoelgeile uitvoering van het Eddy De Clerq Quartet. Ook instrumentaal is de bijdrage van meestersaxofonist Benjamin Herman, die zijn eigenwijze draai aan “Indian Hay” geeft. Prettig is ook om te zien dat een jonge(re) hond als Leine d’r vingers durft te branden aan “Ford Mustang”. Ze slaagt met vlag en wimpel door een spannende draai te geven aan deze klassieker. De combinatie van de scherpe pen van Gainsbourg, de passie van Guuzbourg en de klasse en durf van de deelnemende artiesten uit de Lage Landen levert een klassieke win-win-situatie op. Met de luisteraar in het geel tot aan Parijs.

mij=Sonic Scenery / Coast