Het is vroeger donker, de temperatuur is lager en de kans dat je nat wordt als je buiten loopt is wat groter dan een maand of wat geleden. Inderdaad het is herfst. En als het herfst wordt dan veranderd mijn muzieksmaak nogal drastisch. Dan luister ik minder naar hippe werkjes, maar grijp ik vaker terug naar ouder werk en andere genres. Zoals daar is de sympho. Voorheen lagen er dus vooral symphoplaten in de Dikke Seat (met Porschemotor) als ik door weer, wind en donkere nachten naar huis scheurde, tegenwoordig staat er sympho op de iPod als tegen de beukende wind in naar huis fiets. Want de Dikke Seat is niet meer. En à propos, het dreigde zelfs even een puike symphoherfst te worden. We zouden verrast worden met een nieuwe Transatlantic, een nieuwe Tangent en zelfs een nieuwe Parallel or 90 Degrees! Ik ken slechtere herfst.Transatlantic trapte af en die viel helaas tegen. Opgewarmde restjes van de heren Morse en Stolt en het wordt nu echt tijd dat ze een zanger(es) kopen. Dan The Tangent maar. The Tangent is met ingang van Down and Out in Paris and London een volledig Engelse band en dat hoor je. Alle knakkers uit Zweden hebben de band verlaten en dat hoor je. Er wordt iets minder virtuoos gemusiceerd, maar The Tangent klinkt hechter. De band klinkt nu voor het eerst als een echte band en niet als een project dat in diverse landen is opgenomen. De plaat klinkt ook Engelser dan voorheen en in ieder geval ligt de sound weer dicht bij de Canterbury-roots waar Andy Tillison dit project voor opgezet heeft. Down and out is dit keer eens geen conceptalbum, al refereert Tillison in het titelnummer wel naar karakters uit eerdere nummers en gaan ook de andere nummers niet over de liefde of andere banale feiten. Het geheel is echter minder pretentieus dan voorganger “Not as good as the book” en daardoor beter behapbaar. Zoals gezegd, minder virtuoos dan bijvoorbeeld Transatlantic, maar wel veel hechter. En ja, ook Andy giert zingend weer regelmatig uit de bocht. Dat lijkt niet te voorkomen in de sympho. Maar als u dan toch een progplaat wilt kopen dit jaar, dan zou ik voor Down and Out in Paris and London gaan, omdat daar nog echt ambachtelijk aan gewerkt is, in plaats van opwarmde ouwe prak. Perfecte muziek dus om tegen weer in wind te beuken. Ik geloof dat ik nog maar een stukje ga fietsen…
mij=Inside Out / EMI