Bike For Three is een samenwerking tussen de Canadese rapper Buck65 (Richard Terfry) en de Belgisch-Vietnamese producer Joëlle Phuong Minh Lê aka Greetings From Tuskan. De twee leerden elkaar kennen via MySpace en besloten via het internet wat muziek te maken. Ik heb het gevoel dat dit ‘cross-continentale’ feit nog altijd als iets bijzonders wordt gepresenteerd, terwijl ook meer standaard-bands (denk aan Editors) het internet volop gebruiken om aan materiaal te werken. Schept ook mogelijkheden als je elkaar niet meer kan uitstaan, ideetje voor Rammstein misschien? Het geinige is dat Richard en Joëlle elkaar juist heel graag willen zien. More Heart Than Brains is een romantische, bijna erotische electropop-plaat. Tekstanalyse is niet bepaald mijn favoriete hobby, maar Buck65 lijkt zonder meer allerlei fantasieën op de luisteraar te projecteren. En de eerste luisteraar was natuurlijk Joëlle, die zijn intieme rhymes in haar koptelefoonmuziek verwerkte. ‘They spoke bad french but laughed in the same language”. En later: ‘Will you recognize my face? I hope so.’ Extra leuk omdat het duo een verfrissende omkering is van de gangbare situatie van mannelijke studio-wizard met muze/zangeresje. Joëlle is, ondanks dat Buck65 zijn uiterste best doet indruk te maken, de ware ster van het plaat. Haar melodieën, vergelijkbaar met die van Michna, schitteren helder en de beats hebben schwung en dansbaarheid, terwijl ze juist in de beste nummers volstrekt niet hard zijn. De meest geslaagde liedjes staan allemaal op de eerste helft. “All There Is To Say About Love” is een superhit. Let op het geniale gebruik van de vocoder in het refrein. ‘Break chains, make chains.’ (Of toch ‘change’?) Wat een melodrama legt Buck65 in een zin als: ‘The lonely end, I love you, you’re my only friend.’ Ook het daaropvolgende “Lazarus Phenomenon” is fantastisch. Daarna wordt het allemaal langzaam wat minder, maar het blijft een van de betere releases op Anticon.
mij=Anticon