Eerlijk gezegd dacht ik dat The Bastard Sons of Johnny Cash al een tijdje geleden het bijltje er bij neer hadden gegooid. Maar wat blijkt nu: voorman Mark Stuart heeft zijn band omgedoopt tot The Bastard Sons en er zijn eigen naam voor geplakt. Onder deze naam brengt hij ons een nieuwe plaat, die we toch maar geen debuutplaat zullen noemen. Niet alleen klinkt het album daarvoor teveel naar zijn vorige band, maar iemand die al zo lang meegaat en al zo lang zo veel optredens doet mag je niet zomaar als nieuweling begroeten. Toch lijkt het even alsof Bend in the Road wel degelijk een nieuwe start is. De openingstrack, een cover van Billy Joe Shaver‘s “I’m Just An Old Chunk of Coal” is wel heel traditionele, uptempo, naar bluegrass ruikende country. Dat geldt ook voor “Restless, Ramblin’ Man”, de track die daar meteen op volgt. Als ze moeten gelden als visitekaartje voor de nieuwe nom de plume van Mark Stuart’s band, sturen ze de luisteraar de vekeerde kant op. De rest van Bend in the Road ligt behoorlijk in het verlengde van het werk dat hij als bastaardzoon van Johnny Cash bracht: beschaafde alt-country. Of beter: traditionele country met een rockrandje zoals die op de FM-radio in de VS zo lekker klinkt, maar dan iets uit het midden. In Europa meer geschikt als livemuziek in de kroeg dan in de file op de A2.
Mij=Dualtone / Bertus