Amplifier – The Octopus

Amplifier - The OctopusSel Balamir is niet zo’n zanger zoals je ze tegenwoordig vooral op de tv ziet. Van die deerniswekkende interessantdoende babbelkousen. Sel is een muzikant tot op het bot, die eigenlijk alleen maar vol wil gaan naar wat hij voor ogen heeft. Dat dat niet resulteert in met grote graagte praten over zijn muziek, dat ondervond André een paar jaar terug aan den lijve. Het resulteerde in een pijnlijk gesprek. Amplifier weigert ook nog langer compromissen te sluiten met platenmaatschappijen. Hun nieuwe cd The Octopus is daardoor alleen maar via hun eigen website te koop. Jammer, want wat mij betreft lag-ie op elke must-buy stapeltje in de platenzaken. Een jaar of vier sleutelden Balamir en zijn twee bandmaten aan deze dubbel-cd die dik twee uur klokt. Ik heb daardoor de afgelopen weken mooi flink wat tijd opgebrand. Want als je eenmaal begint aan The Octopus, dan ga je ook all-the-way en luister je beide cd’s in een ruk af. Bijna ademloos. The Octopus in partjes luisteren is wat mij betreft namelijk geen optie. Na het misleidende intro van “The Runner”, dat na een seconde of dertig een slimme stilte laat vallen om je even op scherp te zetten trekt Amplifier in de eerste songs gelijk alle registers open. “Minion’s Song” culmineert in een bombast die Robby Valentine het dun door de broek zal laten lopen. En als ‘ie het daar nog niet van doet, dan gebeurt dat wel door het betere ragwerk dat volgt op het een aanval aankondigende trompetintro van “Interglacial Spell”. Goedemorgen heer Balamir en consorten. Natuurlijk lijken er wel een paar iets zwakkere broeders tussen de zestien songs die The Octopus telt. Schijn bedriegt. Dat lijkt zo doordat de andere tracks zo godvergeten majestueus klinken. Je hoort gewoon aan alles dat Amplifier het hoofd vrij had van welke verplichting dan ook. Dus als de drie vinden dat ze in de minutieus uitgesponnen titeltrack je aan het einde nog even met de vlakke hand in het gezicht moeten slaan met een ziedende geluidsmuur, dan doen ze dat gewoon. Ik draai ze met graagte mijn andere wang toe.


mij=Ampcorp

7 reacties

  1. Stonehead

    Ik lees net dat Wilco ongeveer hetzelfde gaat doen. Ze beginnen met dBpm een eigen platenmij omdat ze graag hun dingen zelf willen doen. Alleen gaan ze wel de platen in de winkels leggen via ANTI
    Gelukkig staat hij al bij diverse online winkels in de pre-order voor later deze maand (of half maart bij Bol).
    Die komt hier thuis dus ook nog wel!
    Waarom niet bij die gasten zelf bestellen?
    Ik zie bij die gasten zelf niets over verzendkosten staan. En je moet eerst betalen met Paypal voordat je maar enige totalen / verzendgegevens te zien krijgt… Beetje vaag dus.
    Het mooie “The Emperor” live.
    http://www.youtube.com/watch?v=1b-3O_uEUNc

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven