Scott Matthew – Gallantry's Favorite Son

Scott Matthew - Gallantry's Favorite SonHet gaat goed met Scott Matthew. Dat kan niet anders. Zijn derde album, Gallantry’s Favorite Son, is naast melancholisch zoals de vorige twee, ook optimistisch zoals Matthew nooit was. Dat hoor je aan bijvoorbeeld de opgewekte fluittoontjes – “Felicity” – en de koortjes – “The Devil’s Only Child” – maar ook aan de vaak iets minder zwaarmoedige teksten. Het lijkt erop dat Matthew niet meer de extreem onzekere singer-songwriter is, maar gewoon een wat verlegen artiest, die weliswaar liedjes schrijft, maar wel zulke bijzondere dat het label singer-songwriter misschien niet eens recht doet aan de man die dit album heeft gemaakt. Door Matthew’s stem, voornamelijk vergeleken met die van Elvis Costello, de jonge David Bowie en Antony Hegarty, weet ik eindelijk waar mijn gevoelige snaar zit: de emotie die zijn liedjes oproepen is fysiek te voelen. Zelfs de opgewektere liedjes weten de weg naar deze snaar moeiteloos te vinden. Wie Matthew met zijn vorige twee platen raakte, zal nu weer geraakt worden. Zelfs de wat opgewektere liedjes kunnen dit. Galanterie betekent hoffelijkheid of liefdesavontuur. Scott Matthew is Gallantry’s Favorite Son himself. Met zijn bescheidenheid en zijn nieuwe verliefdheid heeft hij dit derde album kunnen maken, waarmee hij bewijst veelzijdiger te zijn, maar zijn originele stijl van zowel zingen als liedjes maken, niet te verloochenen. En dat is maar goed ook. In het najaar komt de zanger naar Nederland. Ga en laat die snaar raken, zeg ik.


mij=Glitterhouse / Munich

2 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven