Afgaande op de hoes van Times Like These van de Haarlemse singer-songwriter Joost Dobbe zou ik het meteen geloofd hebben als deze cd ergens in de zeventiger jaren opgenomen was. Dat vermoeden wordt bevestigd wanneer ik de cd opzet. Dobbe klinkt als een rasechte Amerikaanse singer-songwriter uit de seventies en zingt in elf melodieuze popliedjes met een licht countrytintje over de zonnige en donkere kanten van liefde en vriendschap. Hij wordt vakkundig begeleid door zijn vaste band The Rolling Bombers, met Haarlemse mede-muzikanten in de gelederen, en vocaal wordt hij bijgestaan door Edgar Koelemeijer, Naomi Bais en Kristel de Haak. Ik ben blij dat ze Dobbe bijstaan want hoewel hij verdienstelijk zingt, is zijn stem niet echt heel uitgesproken. Kristel de Haak maakt het het countryliedje “Time Will Tell” erg catchy en “You” zingt ze in duet met Joost, wat het liedje meteen ook een stuk beter maakt. Dit is echter opbouwende kritiek, want het album staat vol met goede liedjes. “Hungry For Your Love” is de enige cover, van Van Morrison, maar wordt niet klakkeloos nagespeeld maar op Dobbes eigen wijze gespeeld. Dat dit album is geïnspireerd door de platenkast van zijn ouders, dat moge duidelijk zijn, maar het heeft eigen smoel genoeg om ook in 'times like these' aan te slaan.
Dat singer-songwriter Jan Henk de Groot alleen wereldberoemd in Groningen is, is een schande. De muzikant uit Hoogezand kun je kennen van de popband Henkus, waarmee hij tussen 1999 en 2007 bescheiden succes had. Vanaf 2010 treedt hij solo op en zijn debuutalbum is meteen een voltreffer. Het is een plaat met een zeer persoonlijk verhaal. In 2010 wordt De Groots zoon Riff geboren en meteen na de geboorte blijkt het jongetje ernstige slokdarmproblemen te hebben en wordt hij in het ziekenhuis opgenomen. Een heftig jaar vol onzekerheid volgt. Riff is het verslag van dit jaar waarin Riff voor zijn leven vocht. In tien liedjes bezingt Jan Henk de Groot chronologisch dit eerste jaar van zijn zoon. Tien prachtige popliedjes met een roots-achtig tintje en Beatles- en Westcoastinvloeden. Qua stijl doet hij me soms aan Bertolf denken, die toevalligerwijs (of niet) lapsteel speelt op “Fireworks Over Amsterdam”. Op Riff speelt De Groots hele gezin mee, vrouw Paulien zingt en speelt viool en kinderen Myrthe en Midas zijn te horen in “Blockbuster Of The Summer (Shine On)” en “Happy Boy”. In dat laatste nummer is Riff zelf ook te horen. Riff is een prachtige cd met tien parels van liedjes geworden die een emotioneel inkijkje geven in het moeilijke eerste levensjaar van Riff de Groot. De ultieme manier voor een muzikant om zoiets ingrijpends te verwerken en een ontroerende ode van een vader aan zijn zoon. Met Riff gaat het inmiddels goed, de artsen voorspellen dat hij voor zijn veertiende jaar volledig zal genezen.
mij=Kletter & Rough Trade
4 reacties