Puur uit hobby, de liefde voor muziek en de wens dat met anderen te delen, heb ik samen met mijn goede vriend Sjaak een paar jaar geleden de stichting FrontRow opgericht. Ook een beetje uit frustratie. Waarom moesten wij naar een minuscuul achterzaaltje in Duisburg rijden om Trespassers William te zien, terwijl we ze misschien beter gewoon zelf ergens in een zaaltje in Nederland hadden kunnen zetten? Toen ik vorig jaar vernam dat The Deer Tracks een tour door Duitsland aan het plannen was, aarzelde ik geen minuut en een maand later stonden Zweedse schone Elin Lindfors en haar muzikale partner met mangakapsel David Lehnberg in het Nijmeegse Trianon. Voor een praktisch lege zaal. Dat wel. File Under-collega Dennis verklaarde Nijmegen meteen tot de onhipste stad van Nederland. Ik zal de hand in eigen boezem steken en toegeven dat de promo beter had gekund (tips zijn altijd welkom!). Je had er namelijk bij moeten zijn. Sowieso omdat The Deer Tracks een groter publiek verdienen. Maar vooral omdat het gewoon hartstikke goed was! Elin en David trakteerde ons op veel nieuw materiaal wat we terugvinden op dit derde deel van hun Archer Trilogy, met gemak hun beste album tot nu toe. De verknipte beats stuiteren harder, de melodieën zijn grootser maar ook pakkender en Elin zingt nog zelfverzekerder dan voorheen volledige sterrenstelsels aan gort. Met dit album als promotiemateriaal op zak moet het de volgende keer toch gewoon lukken? Een bomvolle zaal. Helemaal uit zijn dak. Komt goed.
mij=The Control Group / Import
Ik heb van dat beruchte Nijmeegse optreden slechts het laatste anderhalve liedje gezien maar dat was wél erg goed! Hip figuur die David ook…