VNV Nation – Transnational

vnv_nation-transnational.jpgVan de zomer zag ik VNV Nation op het Amphi Festival in Keulen. Over Amphi als gothicfestival zijn eigenlijk meer en mooiere dingen te vertellen dan over VNV; als je eenmaal gezien hebt hoe ze het in Keulen aanpakken ga je op een heel andere manier naar Summer Darkness in Utrecht kijken. Op Amphi is er een openluchtpodium met een uitgebreide line-up en heb je veel meer het idee dat bands – net als op Lowlands – er iets bijzonders van moeten maken of juist genadeloos door de mand kunnen vallen, terwijl de clubshows binnen – waar EBM-bands in Nederland altijd staan – eigenlijk altijd vergelijkbaar zijn. Wel is het publiek in Duitsland een stuk vergeeflijker, en al helemaal op het schitterend aangeklede Amphi: de muziek die VNV maakt is er al jaren bekend en er werd gauw en lang meegeklapt. Een weinig verrassend, maar succesvol optreden. Desalniettemin speelden Ronan Harris en zijn band geen enkel nieuw nummer van het deze week verschenen Transnational, want bij de nieuwe plaat hoort weer een nieuwe tour, zo is de gedachte. Nu is een concert van VNV Nation nooit een straf, zeker niet met de charismatische Harris die in zijn eentje nog een cabaretshow kan dragen, maar het moet wel gezegd dat de vorige plaat Automatic een stuk creatiever klonk dan het juist op de automatische piloot gemaakte Transnational. Het beste nummer van Transnational is de totaal niet vernieuwende clubsingle “Retaliate”. Ook “Aeroscope” en “Everything” zijn goed te doen. Maar de tragere nummers en die ballads, mijn hemel! Van het wel heel kazige voetbalanthem “Lost Horizon”, bedoeld als ode aan de gelijknamige film van Frank Capra uit 1937, trekken mijn tenen krom en die langgerekte “Teleconnect”-vullers, die vast nergens live gespeeld gaan worden, halen alle overgebleven vaart eruit. Jongens, zitten we in de Pet Shop Boys ofzo? Het was beter geweest om de release van dit album, die toch al vertraagd was door een verkeerde mastering, nog wat verder uit te stellen, want het voelt nu aan als een EP. Een band die vermeld wordt in een ‘periodic table of synthpop’ (gemaakt door ene SideFX) verdient beter dan dit.


mij=Anachron / Soulfood

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven