Dat sleepmakeswaves wat dromerige muziek maakt, resulterend in kalme of hoge golven, dat zou je ook aan de naam van dit Australische drietal kunnen aflezen. Ze spelen een fijn potje ‘hard-en-zacht’ in smakelijke verhoudingen. Je zou in eerste instantie geneigd zijn het onder standaard postrock te classificeren gezien het bekende pingelwerk en de shreddende gitaren, waarmee een fijn sfeertje wordt neergezet met een emotioneel of scherp randje. Denk Explosions in the Sky, God is an Astronaut, Long Distance Calling, Tides From Nebula. Dat werk. Maar sleepmakeswaves voegt stiekem wat extra elementen toe, die als slagroom dienen op de appeltaart. Origineel overgebleven lid Alex Wilson speelt bas, maar speelt hier ook smaakvol piano (luister naar het mooie outro op “The Endings That We Write”). Bij “Cascades” moest ik ook even aan Mogwai denken, zeker geen slechte referentie. Verder is de zang op een aantal nummers geen vervelende afleiding. Long Distance Calling probeert dat (met gastzangers) ook wel eens bijvoorbeeld, maar hier vind ik het wél een geslaagde toevoeging. Het is de eerste keer dat ze dit echt doen, waarbij de zang van gitarist Otto Wicks-Green wat meer ingebed klinkt in het geluid. Deze nummers doen me ook denken aan Oceansize, neem “Cascades”, “Zelda”, “Embraced” en “Serenity Now”. De band voegt op dit album dan ook wel post-progressieve elementen toe, waardoor ik op een enkel moment ook even moest denken aan het Schotse North Atlantic Oscillation. En verder is het helemaal lekker als ze echt helemaal los gaan met ‘van-dik-hout-zaagt-men-planken-gitaarwerk’ (neem “Pyramids”). Ja, dán kun je me aardig opvegen. Heerlijk. Enig kritiekpuntje zou kunnen zijn dat je tijdens zo’n lange zit soms een beetje in slaap wordt gesust door wat herhaling van zetten of wat kabbelende passages. Het zijn dan ook drie EP’s bij elkaar (No Safe Place, Out of Hours, Not an Exit), verzameld onder de noemer these are not your dreams en daar ben je wel even zoet mee. Volgens eigen zeggen verwijst de titel naar het moderne leven en dat het ‘rubbish’ is. Internet dringt onze breinen binnen en controleert het door desoriëntatie en manipulatie van je dromen. Dat klinkt meer als een angstbeeld, maar sleepmakeswaves zorgt niet voor een nachtmerrie. Integendeel. Dit is een fijne droom, langs kabbelend water of al stoer surfend op hoge golven. Zeker geen ‘rubbish’, maar misschien ben ik gedesoriënteerd geraakt.
Eigen beheer
File: sleepmakeswaves – these are not your dreams
File Under: Kabbelend water of hoge golven
File Social: [Facebook] [Instagram] [Twitter]