Ondertussen moet ik het Zweedse pg.lost maar eens wat prominenter op mijn vaste lijstje fijne (instrumentale) post-rockbands zetten. Natuurlijk lijkt het op van alles in dat genre, denk met name aan Explosions in the Sky en God is an Astronaut. Maar ook bands als Caspian, Red Sparowes, sleepmakeswaves en This Will Destroy You zitten in dezelfde hoek. Een duidelijke knipoog naar Mogwai is er ook regelmatig, neem het wat rustigere “Mindtrip”, dat overigens een beetje een flauw refrein heeft, net zoals “Waves”. Gelukkig weet de band die zoete inval verder aardig te vermijden. Geef mij dan ook maar het iets droeverige themaatje in “Shelter” of de (ook Mogwai-achtige) melancholische melodie in “Suffering”. De band klinkt nog beter als het spannend en dreigend uit de hoek komt, zoals op “Eraser”, dat al lekker begint met dynamisch drumwerk en fijn ratelende bassen, terwijl donkere wolken zich samenpakken boven een stoomlocomotief die daarna stampend op gang komt in een weids landschap. Uiteraard ontaardt dat in een stevig crescendo. Zo hoor ik de band het liefst. Het mag best schuren en dreigen, zoals ook op het titelnummer “Oscillate”, dat je vastpakt en niet meer loslaat. Het laatste “The Headless Man” heeft dat bijvoorbeeld veel minder, dat drijft een beetje op een vrijblijvend en ongevaarlijke melodie. Maar er zit genoeg in het vat. De band heeft een aantrekkelijk en evenwichtig geluid gevonden waarbij de synths hier en daar werken als smaakversterker. Zolang ze maar een beetje onvoorspelbaar blijven, loeren naar gevaar, en af en toe stevig uitspatten tot een heerlijk wolk van bombast met een randje post-metal. Ja, dan. Dan blijven ze voorlopig nog wel op mijn lijstje ‘fijne post-rockbands’ staan.
Pelagic
File: pg.lost – Oscillate
File Under: Fijne postrock
File Social: [Bandcamp] [Facebook] [Instagram]