Op 30 januari tweette ik over het radioprogramma X-Rated: ‘Niet zelden lijkt de wereld langzaam te vergaan in as en stofwolken in het tweede uur van #XRated #fijn’. Het programma is bedacht en werd gepresenteerd door (de helaas overleden) Arjen Grolleman op Kink FM. Het wordt tegenwoordig uitgezonden op de zondagavond op de concertzender en samengesteld en gepresenteerd door Bob Rusche, die het programma ook jaren samen met Grolleman presenteerde. Eigenlijk ben ik pas recent aangehaakt, met name toen er opeens een avondklok kwam. Sindsdien probeer ik mezelf elke zondagavond over te geven aan de wondere wereld van X-Rated. Muzikaal zit het net buiten mijn comfortzone en dat vind ik juist wel eens fijn als afwisseling. Volgens de omschrijving richt het programma zich op ‘experimenteel, avant-garde, industrial, ambient en electronics’. Het viel me op dat het tweede uur wel vaker een duistere, donkere stemming wist te raken met lange donkere ambient-stukken, een verontrustende soundtrack bij de apocalyps. Een vervreemdende manier om tot bezinning te komen. Goed voorbeeld van die sfeer is Llyn Y Cwn met het album Du Y Moroedd. Dat is Welsh voor ‘lake of the dogs’; een meer in Noord-Wales, waar Ben Powell ook vandaan komt. Hij maakt al vijfentwintig jaar van dit soort elektronische donkere ambient en haalt zijn inspiratie uit zijn omgeving. Du Y Moroedd verwijst naar ‘het zwart van de zee’ en het album bevat dan ook geluiden en opnames van Arctische onderzoekscruises, met geluiden van ondergedompelde opnameapparatuur diep onder water en opnames van de kusten van Noord-Wales tot Groenland en de Noordelijke IJszee. De soundscapes voelen nogal unheimisch en vervreemdend. Je ziet kille en donkere vlakten langzaam voorbij schuiven in ijzig kille omgevingen met weinig kleur. Alsof de aarde langzaam vergaat. Hoe nietig zijn wij mensen wel niet en lossen we uiteindelijk niet op tot een onbeduidend hoopje stof? Ik hou van de beelden die deze muziek oproept en de sfeer op zondagavond, als ik weer eens langzaam wegzweef uit de werkelijkheid. Het is geen bekend genre voor mij, maar je bent nooit te oud je eens te begeven op onbekend terrein en je daar maar gewoon helemaal aan over te geven. ‘Allemachtig prachtig’, zou Bob Rusche gezegd kunnen hebben.
Cold Spring
File: Llyn Y Cwn – Du Y Moroedd
File Under: Vergaan in as en stofwolken
File Music: [Bandcamp]
File Social: [Facebook] [Instagram]