Rillingen. SOHN, alias Toph Taylor uit Londen, maakt ze van de goede soort. Zijn stem is de hoofdreden waarom ik de muziek van zijn band SOHN steeds weer aanzet. Ik heb ook Radiohead, James Vincent McMorrow en James Blake in mijn kast staan, dus het is misschien enigszins te voorspellen …
Wow! De Belgische electro-act The Subs heeft zichzelf sensationeel heruitgevonden op deze derde plaat. Ze mogen zelfs het allereerste nummer op hun conto schrijven waar Selah Sue in zingt dat ik niet meteen gillend uitzet (het lekkere, Ellie Goulding-achtige “Live In A Dream”). Kon je deze band op de voorgaande …
The Crystal Method is eigenlijk hun hele carrière al een soort tweederangs Chemical Brothers. De Amerikaanse versie ervan, zeg maar. Ze bestaan ongeveer even lang (1993), ze zijn ook met z’n tweeën (Ken Jordan en Scott Kirkland), hebben net zo’n drug-achtige bandnaam en hebben sinds 2001 hetzelfde soort minder boeiende …
Je zou kunnen zeggen dat er in de muziek tegenwoordig veel te veel nieuwe releases uitkomen, net zoals dat voor films schijnt te gelden. Maar dat er zelfs binnen enkele maanden twee verschillende bands onder dezelfde naam met een debuutalbum komen, dat is echt het toppunt. Voor wie de synthpop-nazomerhit …
Er zijn van die acts die stiekem geweldige liedjes maken, maar die ze dan verpakken in slaapverwekkend saaie platen. Jamiroquai doet het in de funkpop en Booka Shade doet het in de chillout-techno. Het duo Booka Shade maakt al sinds 1995 muziek, maar ze waren me eigenlijk nog nooit opgevallen. …
Hop, na Customs nog zo´n compensatierecensie. Want ik ben groot fan geworden van de Engelse band Breton sinds ik een interview met ze deed op het festival de-Affaire in Nijmegen. Want dat het tweede album War Room Stories niet alle beloftes inlost die het debuut Other People’s Problems, dat had …
En ineens was daar Skrillex’ eerste album, zonder veel hype. De cd lag vorige week praktisch tegelijk in de winkel met de aankondiging van de albumstream en de game-app. Beetje merkwaardig voor een artiest die praktisch dankzij het internet groot is geworden en wiens EP’s ik lange tijd moest bestellen …
Eind 2010 maakte de Britse Katy B indruk met de eerste liedjes van haar plaat On A Mission, geproduceerd door Benga, Geeneus en Zinc. Het was toen nog tamelijk uniek om een zangeres kwetsbare teksten te horen zingen over een kruising tussen dubstep en pop. Ruim drie jaar verder is …
Ik houd niet zo van vakjes. Ik ben zo’n scharrelaar die in een platenwinkel telkens op zoek gaat naar de lettervakjes om te kijken of er wat nieuws is. A, B, C, enzovoort. Waar alle kleine bandjes door elkaar staan. Bands die al een eigen vakje verdiend hebben, sla ik …
HUMO schrijft de scherpste recensies van België, maar veel liefde voor de derde Customs-plaat The Market hadden ze er niet voorhanden. Slechts anderhalve ster kreeg de plaat van het blad (uit vier, dat dan weer wel). En wat is er in vredesnaam mis met A Brand? Omdat ik Customs’ tweede …
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie maakt de bruutste en gewelddadigste geluiden in electroland? Vorige week was ik nog geneigd om te zeggen dat het Gho2t3p was. Maar deze week ontdekte ik van het Oekraiense duo Dizelkraft – dat me eerder opviel door een remix van Gho2t3ps “Death Players” (check …
Onlangs voerde ik het gebrek aan een goede koptelefoon aan als reden dat ik wat traag was met recensies. Er was nog een reden: ik wilde heel graag iets schrijven over Gesaffelstein omdat ik altijd van Franse elektronische muziek gehouden heb. Maar soms moet je als recensent – denk ik …
Het was even slikken toen ik Tim Exiles Harmuni vorig jaar luisterde. Net zoals Actress is hij op die plaat aan het schilderen met klanktexturen. Laagje erbij, laagje eraf. Drie tracks van gemiddeld tien minuten, die telkens pas halverwege echt mooi worden en waarvan je je soms afvraagt of het …
‘Geen liedje zonder dreiging en geen album zonder moord’, zingt ze. Aafke Romeijn heeft zowaar een Nederlandstalige tweede plaat gemaakt. Maar hier dus geen poezelige kleinkunst, hier geen meezingers, hier geen “kleine liedjes”, en al zeker geen Hollandse kost. Het nummer “Kalashnikov”, waar bovengenoemde zin uitkomt, heeft bijna net zo’n …
Ik heb aan mezelf beloofd om minimaal elke week een recensie voor File Under te schrijven, maar nu heb ik een probleem. De kabel van mijn hoofdtelefoon is stuk, waardoor de rechterschelp niks doet. En of je de nieuwe equalizer in de Google Play Music-app nu gebruikt of niet, muziek …
De in Hongarije geboren schrijver Stephen Vizinczey publiceerde in 1986 de bundel ‘Waarheid en leugen in de literatuur’ met essays over oude meesters en ‘de tien geboden voor een schrijver’. Volgens hem zijn er twee soorten literatuur: de ene die je helpt met begrijpen, en de andere die je helpt …
‘OMGGGGGG mijn favoriete band van het moment heeft m’n post geshared!’ Niets zo mooi als ongeremd enthousiasme, en al helemaal niet als het gaat om een band die “post-black/sludge/hardcore/crust/doom” maakt. De uitroep kwam van een chatkanaal en maakte een discussie los over het recente tweede album van het Belgische Oathbreaker. …
Al sinds de release in juni heb ik geprobeerd woorden te vangen voor Jon Hopkins’ vierde album Immunity. Er kwamen even teveel trippy Britse platen uit die allemaal hetzelfde mooie gevoel bij me opwekten. Want ook James Holden en Boards of Canada deden geslaagde pogingen om elektronische geluiden zo niet-elektronisch …
1. Daft Punk – Random Access Memories 2. John Grant – Pale Green Ghosts 3. Palmbomen – Night Flight Europa 4. Woodkid – The Golden Age 5. De Staat – I_CON 6. Jackson and his Computer Band – Glow 7. Nine Inch Nails – Hesitation Marks 8. London Grammar – …
Een druk op ‘play’ en de muziek gaat verder. Waar ik gebleven was. Op de fiets, in de trein, onder het werk, overal reist de band Outfit met me mee. Het kwartet uit Liverpool rondom Andrew Hunt en Thomas Gorton maakt liedjes die niet stuk kunnen, zelfs niet als je …
“I know I fucked up again” zingt Lady Gaga in “Dope” op haar nieuwe plaat. Nota bene op een van die weinige momenten dat elektronische beats achterwege blijven. Eerder dit jaar leken haar akoestische live-uitvoeringen nog te gaan wijzen op een verrassing. Maar nee. Ik kan mijn recensie van Born …
Gek genoeg konden de zoekmachines me niet vertellen dat collega-schrijver André op deze site al twee interviews met Bell X1 gedaan heeft. We lopen elkaar mis terwijl ik de minder persoonlijke info bijeensprokkel en André gewoon bij hun optreden in Rotterdam staat, in het kader van de tour rond hun …
De recensie door Vice van dit album telt twee zinnen. “Oneohtrix Point Never is een beetje de Beethoven van de 21e eeuw, geloof ik. Met als pluspunt dat je waarschijnlijk iets minder wereldvreemd overkomt bij je vrienden als je dit opzet.” En daar moet je het als lezer dan maar …
Aan het eind van het jaar is het weer markt- en platenbeurstijd. Graaien in de 1-euro-bakken is als een grabbelton waar je net dat éne beeldje kunt uitvissen waar je al jaren naar op zoek was. Ontzettend leuk dus! Maar ja, er zijn zoveel bands… En je komt in zulke …
Vorige maand vond het jaarlijkse Amsterdam Dance Event weer plaats. Bij deze gelegenheid werd het boek Mary Go Wild gepresenteerd, met als ondertitel ’25 jaar dance in Nederland’. Een tegel, zo werd het loeizware ding van 600 pagina’s al genoemd op Twitter. Arne van Terphoven en Gert van Veen stelden …
