Stel he. Stel. Stel dat je de jaren tachtig alleen van horen zeggen kent. Of dat je nog net op het nippertje van de jaren tachtig geboren bent. Dan hoor je nu bands als Him, The Rasmus en wellicht ook Marilyn Manson donkere rockmuziek maken met een gothic randje, alsof de jaren tachtig nooit bestaan hebben en The Sisters of Mercy en The Mission slechts vage hersenspinsels zijn. En dan denk je: “Geinig”. Als dat zo is dan vermoed ik dat je ook onder de indruk zult zijn van Circus. Want Circus is ook zo’n fijne neo gothic pop band die zo achter The Rasmus en Him aan kan huppelen. Donkere rock met een gothic toetsen randje. Met als toetje Spaanstalige teksten en een cover van David Bowie‘s “Heroes”, ook in het Spaans. Maar stel. Stel dat je, net zoals ik, muzikaal groot geworden bent in jaren tachtig en de platen van The Sisters Of Mercy en The Mission van voor naar achteren kent, dan denk je bij het horen van Circus hoogstens: “Wat heeft die Wayne Hussey ineens een rare stem. En sinds wanneer zingt hij in het Spaans?” Of: “He?. Bestaan de Heroes Del Silencio nog steeds?”. Conclusie. De debuut plaat van Circus is een niet bijster orginele neogoth popplaat die het moet hebben van zijn exotische meerwaarde (Spaanse teksten). De plaat is niet slecht, ik zal hem ook best nog wel eens opzetten, maar het is hoogstens een nostalgische trip met een exotisch tintje. Tenzij The Rasmus een openbaring voor je was. Dan zou ik een volle sprint richting platenzaak inzetten.
File: Circus – Circus
File Under: Waar liggen mijn Mission platen ook alweer?