The Free French – A place on our own

Ik kan heel slecht tegen The Housemartins. Waarom weet ik niet, ze maken muziek die aan alle door mij ingestelde kwaliteitscriteria moeiteloos voldoen, maar toch trek in het niet. Dat geldt overigens ook voor opvolger Beautiful South. In al die jaren nooit een vinger op de zere plek kunnen leggen
waarom ik het niet trok. Een dergelijk probleem heb ik nu weer met The Free French. The Free French heeft alles dat mij zou moeten bekoren. Voorbeeldige popdeuntjes die degelijk in elkaar zitten en voorbeeldig georkestreerd zijn. Er wordt goed gemusiceerd, mooi gezongen, met aanstekelijke koortjes, en de producer heeft niet op een laagje meer of minder gelet. Maar toch, maar toch. Het pakt me niet Omdat het me teveel aan The Housemartins/Beautiful South doet denken. En aan de slechte Tears for Fears platen. Ook al geen pré. Kortom, kunt u bovenstaande referenties velen, dan is A Place Of Our Own wellicht een aanrader voor u. Ik zoek het ergens anders. Onderwijl afvragend waarom ik The Housemartins toch niks vind…