The Young Gods

‘De elektronische muziek was opwindender en vernieuwender dan de rockscene’
Franz Treichler, de zanger en ruggengraat van The Young Gods, is net terug uit de studio als ik hem thuis bel in Genève. Ik feliciteer hem met het heuglijke feit dat zijn band, The Young Gods, inmiddels zijn twintigste jaar van bestaan heeft bereikt. Er is net een speciaal album verschenen met een selectie van nummers uit de afgelopen jaren, en een bonusalbum daarbij met remixes. Ik meen een tevreden grijns te kunnen horen aan de andere kant van de lijn…
Foto: Neyda Parades


mij=Interview: Bor
Twintig jaar is een lange tijd voor een band. Er zijn wel wat wisselingen geweest, maar het speelplezier is er nog steeds?
Ja, absoluut. Als we er geen bot meer in zouden zien, was de stekker er natuurlijk al lang uitgegaan. Dat is echter niet het geval, we halen er nog steeds erg veel uit, en voor mij persoonlijk is het elke keer weer een uitdaging om verder te ontwikkelen. De tijd gaat ook zo snel, toen ik me de eerste keer daarvan bewust werd, waren we al 14 jaar bezig! De keren dat er iemand uit de band stapte, waren om privé-redenen. Cesare (Pizzi) en Frank (Bagnoud) hadden beide een familieleven gemist door het vele toerwerk, en wilden nu hun kinderen bewust zien opgroeien. Aan de ene kant erg jammer, aan de andere kant kwamen er daardoor ook nieuwe invloeden in de band. Muzikaal hebben we nooit problemen gehad. Wat ook erg inspireert zijn samenwerkingsprojecten met andere kunstvormen. Ik doe iets met moderne dans, en ook Bernard (Trontin) heeft iets dergelijks. Daardoor vroeg men ons uiteindelijk ook voor een project op de Open Air Expo in 2002, waar we het album Music for Artificial Clouds van hebben gemaakt.
Het geluid van de band is door de jaren heen wel wat veranderd. Voorheen waren er rauwe geluiden, met veel hoogspanning en ook wel stevige drums. Tegenwoordig, met de Bonus-disc bij de XXY-uitgave en ook op dat voorlaatste album Music for Artificial Clouds horen we veel meer ambient-achtige structuren.
Ja, dat klopt, er zijn eigenlijk twee redenen voor. De eerste is dat toen we begonnen, de samplers net op de markt kwamen. Die waren vergeleken met nu nog erg beperkt en primitief waardoor geluiden ook meer direct waren. Tegenwoordig zijn er zoveel meer mogelijkheden om een geluid te bewerken, dat is een wezenlijk verschil. De andere reden is dat we begin jaren negentig erg beïnvloed werden door wat er in de elektronische muziek gebeurde… Dat was zoveel meer vernieuwend en opwindend dan de rock-scene! Dat heeft uiteindelijk wel onze koers mede bepaald. Voor die bonus-disc hebben we vrienden en kennissen benaderd om onze muziek te bewerken. Zo is Evil C een buurman van ons uit de studio. Hij maakte een house-achtige versie van Astronomic.
Brian Eno heeft eens een uitspraak over ambient muziek gedaan: 'Ambient music must be able to accommodate many levels of listening without enforcing one in particular; it must be as ignorable as it is interesting. It is intended to induce calmness and a space to think'.
Die ken ik ja, uit 1995 geloof ik. Volgens mij de perfecte beschrijving. Hij heeft ook uitgebreid gexperimenteerd met iets dat hij 'Generative Music' noemde. Dat ging eigenlijk vanzelf, geproduceerd door een programmaatje. Ik heb vaak ambient muziek opstaan, als ik in mijn woonkamer ben, nu eens luister je ernaar, en dan weer is het gewoon de achtergrond, deel van je huiskamer.
Foto: Neyda Parades
The Young Gods is altijd een trio geweest. Ooit overwogen om meer of minder bandleden te hebben?
Dat hebben we zeker, het is ook interessanter om er een extra persoon bij te hebben, maar blijkbaar werkt het zoals het nu gaat ook goed. Live hebben we wel eens behoefte aan een gitarist, of een bassist, en ook in de toekomst gaan we daar meer mee experimenteren. We werken momenteel ook aan een nieuw album, en in de toer zal er hier en daar iemand meespelen.
Aha, een nieuw album, vertel?
We zijn nu al behoorlijk op weg met het materiaal, 2/3 is af. Naar verwachting zal alles zo rond midden 2006 klaar zijn. Maar we gaan eerst weer touren, dat zal zo rond december afgelopen zijn, en daarna maken we het album af. Het wordt weer meer een rock-album, vandaar ook de neiging om een gitarist te hebben. De wat meer klassieke vier mans-formatie dus! We zoeken nog naar een ander label voor dit album, omdat Intoxygene, waar de laatste twee zijn verschenen, toch net wat te klein is; het is een bedrijfje dat door slechts een persoon wordt gerund. We zouden graag wat meer dingen er omheen doen, misschien wat videoclips en zo.
Waar komen je ideeën vandaan voor het maken van songs? Biologie, de natuur, literatuur? Ik moest ook even denken aan chromosomen toen ik de hoes van Twenty years Young Gods zag.
Ja, wat me bezig houdt op dat moment. Een goede vriend van me, Jeremy Narby, doet o.a. in het Amazonegebied onderzoek naar DNA. Ik ben daar ook geweest, en heb toen opnamen gemaakt, die later weer zijn verwerkt in Music for Artificial Clouds. Hij heeft overigens een erg interessant werk geschreven over DNA en Sjamanisme, het heet “The Cosmic Serpent“. Hij benaderde ons destijds omdat er op de TV Sky-plaat ook een slang stond afgebeeld. Hij dacht dat we er alles vanaf wisten! Jeremy probeert te bewijzen dat de sjamanen al gevoelsmatig wisten wat nu door modern onderzoek hier en daar ook wordt bewezen. Op die manier ben ik wel meer naar de wereld om ons heen gaan kijken. Wat betreft die chromosomen op de hoes, ja, dat klopt wel, we hadden het Young Gods-logo vereenvoudigd tot draadfiguurtjes, zonder hoofd, dus XXX, en toen haalde een van ons er een been af, waardoor de 'Y' ontstond.
Wat kunnen we verwachten van de komende toer? Wordt het een ambient show? Of toch nog wat vuurwerk van de oude stempel?
We gaan fifty-fifty doen, maar dan met oud werk en de nieuwe songs die we nu aan het maken zijn voor de nieuwe plaat. Het worden energieke optredens, ik hoop dat het als een vuurbal wordt die in het publiek uiteenspat, haha. Dus niet zozeer een ambient sfeer nee. De optredens zijn voor onszelf ook een intens gebeuren.
Die live-optredens zijn wel wat te omschrijven als een trip. Ervaar je dat zelf ook zo?
Ja en nee, ik werk er niet bewust naar toe, als het komt, komt het, en dat is goed zo. Anders wordt het krampachtig. Het houdt ook de juiste spanning goed vast denk ik. Maar ik kijk uit naar het optreden in Paradiso, het is een tijd geleden dat we in Nederland speelden.

Een reactie

Laat een antwoord achter aan Richard Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven