De stapels te recenseren CD’s werd steeds groter en groter. Het witte, lege Word-document was al bijna voorgoed in mijn beeldscherm gebrand. Voor het eerst sinds ik gevraagd werd om stukjes over plaatjes voor File Under te schrijven, was ik tegen een heuse writer’s block aangelopen. Natuurlijk had ook ik mijn excuses. Dat nam niet weg dat het een onvoldongen feit was dat mijn handen een beetje werkeloos op het toetsenbord rustten. En daar kreeg ik toch wel een beetje de blues van. Waar te beginnen? Ik zou wel even de stad uit willen vluchten. Desnoods naar een godvergeten gat in het zuiden van Amerika. Een beetje rondhangen in de schaduw op een frontporch swing, tokkelend op mijn gitaar. Ik zou met een licht gebroken stem fijne, ontroerende americana zingen. Een beetje de Neil Young uithangen. Wie weet nog wat liedjes van Robert Johnson. En daarna zou ik er nog een bloedstollende versie van Leadbelly‘s “Where did you sleep last night” tegenaan gooien. Misschien niet zo bloedstollend als die van Kurt Cobain hoor, maar voor een bleekscheet uit Nederland toch behoorlijk indrukwekkend. Daar zou ik wel eens flink van kunnen opknappen ja. Rik van den Bosch, je bent voor vandaag even mijn held. Vanaf nu kunnen jullie weer iedere week een stukje over een plaatje van mij verwachten. Met dank aan Rik.
mij=Muze / Konkurrent