Amenra – Mass III

Donkere tijden resulteren in donkere platen. De jongens van het West-Vlaamse Amenra kunnen er over meepraten. Hun blik op de wereld is er een die gitzwart en weinig hoopvol is, afgaande op de loodzware klanken van dit sterke Mass III. Met hun stuurse dissonante riffs, ploegende tempi en ronduit slopende sound dompelen ze de luisteraar onder in een desperate sound, die een beeld schetst van een naderende apocalyps. Wat dat betreft kunnen ze meteen aanschuiven bij postmetal-vakbroeders als Neurosis, Buried Inside, Unfold en Cult Of Luna. Ook hier worden enorme riffgebergten uitgekamd, om de zoveel tijd afgewisseld door een stuk eenzaam getokkel, met daar overheen een furieuze hardcore strot, die de ellende nog maar even wat verder benadrukt. Bepaald heavy spul dus. Voor zulk soort platen is meestal wel wat uithoudingsvermogen vereist, maar de geduldige luisteraar wordt beloond want tussen al het geweld openbaren zich kleine juweeltjes. Hoogtepunt van de plaat is wat mij betreft de heerlijke sleper “Am Kreuz”, waarin we ook nog even verrast worden door een zachtaardige damesstem, hetgeen een prachtig contrast oplevert met het constante geschreeuw en de hufterzware gitaarlandschappen. Maar ook de rest van songs staan als een betonnen huis in een orkaan. Amenra mag zich wat mij betreft meteen in de eredivisie van de postmetal plaatsen, met deze plaat hebben ze er alle recht toe.

mij=Hypertension / Conspiracy