Julie Doiron bracht dit jaar best een aardige plaat uit, maar de echte liefde (van mijn kant) en de inspiratie (van haar kant) is toch een beetje weg. Met Felix staat er gelukkig een opvolger klaar. Achter deze wat lelijke bandnaam gaat een Engels duo schuil, al zal de schattige zangeres Julia Chua ook wel wat Aziatisch bloed door de aderen hebben vloeien. Haar stem overheerst de plaat, op subtiele wijze. Ze zingt, net als bijvoorbeeld Cat Power en inderdaad Julie Doiron, alsof ze net is wakker geworden. Men treft hier dan ook geen liedjes aan, maar slechts minimalistische flarden van gedachten in een droomstaat. Soms lijkt Chua zelfs aan een liedje te beginnen zonder dat ze vooraf ook maar weet hoe het gaat, laat staan wat haar zanglijn zal zijn. Een vervreemdend effect, dat echt niet altijd goed uitpakt. Valsheid en gezwabber liggen af en toe op de loer. Toch is You Are The One I Pick een boeiend en gelukkig kort album. Daarvoor verdient ook Chris Summerlin lof, die zowel gitaar speelt als drumt. Nog veel belangrijker zijn echter de piano-partijen en die komen toch weer voor rekening van Chua zelf. Luister naar het magische intro van “I Wish I Was A Pony”, dat linea recta naar een top soundtrack kan. Een andere cruciale kwaliteit van de plaat is de volgorde van de nummers. Vrijwel allemaal sluiten ze perfect op elkaar aan, een paar keer zelfs zonder stilte. Zo wordt de hier aanwezige muziek eigenlijk een grote compositie, opgedeeld in elf gedeelten.
mij=Kranky / Konkurrent