Fur Coat / Boy Android

Fur Coat - Mind Over MatterBoobies! Zo, hebben we dat gehad. Maar Mind Over Matter heeft eigenlijk verder niet zoveel boeiends te bieden. De plaat is ondanks de welvingen op de hoes opmerkelijk vlak. Nét geen 69 minuten lang schotelt Fur Coat ons obligate dansliedjes voor. Niet blits genoeg voor de dansvloer, niet poppy genoeg om als luisterplaat te kunnen fungeren. Dit zijn een soort demo-versies van Faithless. De schetsjes (baslijntjes, beats) die producer Rollo op zou nemen vóórdat Maxi Jazz er zijn rants op los zou laten en de andere bandleden de boel (zeker live) er een bezwerend feestje van zouden maken. Misschien een obligate vergelijking voor een release op het hoog aangeschreven Crosstown Rebels, maar meer hoor ik er niet in. Mind Over Matter telt zeven features, van zes verschillende onbekende namen, en na een week luisteren herinnerde ik me er niet één van. En waar de housebeats nog aardig diep klinken, zijn de meeste synths-melodietjes simpelweg een beetje sneu. Ik denk dat de neusbeer op de hoes het meisje maar eens een voorzichtig tikje moet geven. Deze plaat is nog altijd niet kinky genoeg.
Boy Android - Walk | Run | FleeIk zag laatst Deep Sea Diver in de Mezz, waar de band een uitstekend Bon Iver-concert gaf, zonder dat Bon Iver er zelf bij was. Geen nieuwe invalshoeken dus, wel betrouwbare Duitse degelijkheid. De Münchenaren van Boy Android doen iets vergelijkbaars, maar nemen een andere Amerikaanse band als bouwmateriaal voor hun indiepopliedjes. “Out In The Mist”, “Golden Lights” en hoogtepunt “The Hours” zouden zonder problemen op Transatlanticism van Death Cab For Cutie kunnen staan. Misschien zou je het niet eens merken! Dat zegt wat over de geboden kwaliteit hier. Walk | Run | Flee is een uiterst vakkundig gemaakt album, vol vlot lopend, prettig kriebelend gitaarwerk. Vooral de heldere productie valt op, en is voor dit soort toch vaak wat zompige houthakkersrock prima verzorgd. Het laat de plaat als het ware ademen, tilt 'm op. Zanger Hagen Fiedler heeft tekstueel niet zoveel te bieden (iets wat zeker opvalt in aan Dolorean herinnerende tracks als opener “Control”) maar Fiedlers zachte stem verwarmt je. Inderdaad, als een Fur Coat! En met de winter op komst weet ik wel iemand die 'r een kan gebruiken. Hoeven we ook niet op de vlucht voor de wolven op de hoes.


mij=Crosstown Rebels & Stickman

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven