Mark Lotterman – Funny

mark_lotterman-funny.jpgHet is chaos: op mijn werk, thuis en ook in mijn hoofd. De enige manier om nog iets uit mijn vingers te krijgen is om me te focussen. De focus thuis lag de afgelopen weken op het creëren van meer ruimte, waarbij de opgebouwde cd-collectie in ruimtebesparende hoesjes moest en er meteen maar even een kwalitatieve opschoning moest plaatsvinden. Ik denk dat ik nu de conclusie wel kan trekken, dat er een grens aan mijn geheugen zit. Alle releases waarvan ik nauwelijks nog wist wat er op stond, zijn in meerdere uitzoekdozen gegaan met als gevolg dat ik me nu de vraag stel of drie stukjes in de week en dan nog de rest dat ik beluister niet wat teveel van het goede is. Hiermee is de onrust in mij alleen maar groter geworden. Ondertussen gaat de wereld gewoon door en krijg ik het verzoek om wat te zeggen over Funny van de Rotterdamse singer-songwriter Mark Lotterman. Oei, was Mark Lottermans vorige cd Better Things To Do nou net niet in een van die dozen gestopt? Inderdaad. En had ik me hierbij niet afgevraagd dat ik dit in mijn herinnering best een aardig album vond? Ja. En als ik dan mijn vorige stukje lees, was ik zelfs erg lovend. Raar, dat geheugen van me. Ik begon dus met enig schuldgevoel – sorry Mark, het ligt niet aan jou – aan het beluisteren van Funny. Lotterman trekt me er meteen aan mijn stropdas in de opener en titelsong “Funny” bij: ´It’s funny to see that love can surprise a man as much as death´. Oef. De stem van Lotterman is er een in het rijtje van Nick Cave en misschien nog wel meer Leonard Cohen en wijlen Johnny Cash. Lotterman gaat tekstueel diep, maar met zijn stem die klinkt als een kloof in het bergachtig landschap zet hij deze nog meer kracht bij. En dan is er nog de muziek die weerklinkt als de bergen waar je tegenop kijkt, dan weer onbereikbaar hoog, dan weer als de glooiing die bedwongen moet worden. Maar ondertussen bekijk je in ongeloof de schoonheid om je heen en voel je je klein en nietig. De bergen krijgen – oh wat een toeval – een rol in de tweede track “Love Is A Mountain Too High”: ´I had this dream 'bout you and me, and the ocean blue in between, and I think it's time to go when friends come to know that love is a mountain too high.´ Funny is geen makkelijke kost over hoe mooi het in het leven is, maar meer een leven in melancholie met diepgang. Lotterman schotelt je dit leven voor je op dit album van zeer hoogstaand niveau in tien tracks voor. Zijn vorige cd kom ik vanzelf wel weer tegen in een van die dozen, want voorlopig heb ik hieraan voldoende en het laatste wat ik wil is mijn onrust verder aanwakkeren.


mij=Elevate Events

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven