The Brian Jonestown Massacre – Revelation

The Brian Jonestown Massacre - RevelationIk heb een niche-markt ontdekt. Ergens tussen Britse shoegaze, lijzige Amerikaanse neo-hippie-folk, indiegitaarrock van War On Drugs en Dandy Warhols-achtige neo-psychedelica zien veel mensen toonaangevende overeenkomsten in stijl en smaak. Zozeer zelfs dat Loop, Swervedriver en Ride weer een tweede leven wordt gegund. Anton Newcombe mag daarin zeker niet ontbreken. Al heel wat vaker zijn mensen met zijn goede ideeën aan de haal gegaan, en het zou zonde zijn om deze Amerikaanse alternatieve versie van Damon Albarn voor de zoveelste keer zijn nek om te draaien. Dat mag je zo’n man met statuur niet aandoen. Deze veertiende plaat alweer is vooral een Newcombe-solo-plaat. Een plaat van een man die in Berlijn bezinning vond en inspiratie opdeed met diepgang. Revelation is Newcombe’s eigen versie van David Bowie’s Low. Met name in de tweede helft van de cd. Eigenlijk is Newcombe volledig teruggegaan naar zijn debuut uit 1995. Met wat toespelingen en knipogen voegt Anton elementen uit de krautrock, psychedelica, dance en spacerock toe. Net zo gemakkelijk! Glamrock uit Engeland voert allang niet meer de boventoon. En zelfs in de kleinste details horen we wat Purcell, wat folky elementen die zo door Mike Oldfield omgebogen hadden kunnen zijn en wat klassieke thema’s die Grieg al tot in den treure had aangesneden. Anton Newcombe put uit zijn eigen zelfverzekerde ik. En, alleen dat al is, zeker na wat er allemaal is voorgevallen, meer dan benijdenswaardig.


mij=A Recordings/Suburban

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven