Ook de laatste twee releases in het kader van het twintigjarig jubileum van Gov’t Mule zijn de moeite waard. Na Dark Side Of The Mule en Sco-Mule zijn de releasefestiviteiten afgesloten met Dub Side Of The Mule en Stoned Side Of The Mule Vol. 1 & 2.
Na het jazzrockuitstapje op Sco-Mule is Dub Side Of The Mule een uitstapje naar de reggae. Het album is in verschillende versies verkrijgbaar, maar wat je in elk geval krijgt is een opname van Nieuwjaar 2006 met niemand minder dan “Toots” Hibbert van Toots and The Maytals als gast. Nou ja, als gast, Gov’t Mule geeft Hibbert heel veel ruimte om er zijn eigen feestje van te maken. Ook de setlist is deels van diens band afkomstig: “54-46 Was My Number”, “Pressure Drop” en “Reggae Got Soul” bijvoorbeeld. Otis Redding wordt herdacht met “Hard To Handle” en een prachtig ingetogen versie van “I’ve Got Dreams To Remember”. Op de meest uitgebreide versie krijg je maar liefst drie cd’s en een dvd met het optreden met Hibbert. Op de eerste van de drie cd’s is Gov’t Mule te horen met eigen favorieten als “Thorazine Shuffle” en een rijtje covers, zoals “She Said She Said” en “Tomorrow Never Knows” (beiden The Beatles), “Whiter Shade Of Pale” (Procol Harum) en “Play With Fire” (Rolling Stones), dat ze ook opnamen op hun reggaealbum Mighty High. De tweede cd bevat het concert met Hibbert, terwijl op de derde cd met Gregg Allman & Friends en John Propper (Blues Traveler) op harmonica weer vooral covers worden gebracht, zoals “Just Like A Woman” (Bob Dylan), “It’s A Man’s Man’s Man’s World” (James Brown), “Ramblin’ Gamblin’ Man” (Bob Seger), “It Hurts Me Too” (Elmore James) en “Goin’ Out West” (Tom Waits). Zeker in de drie-cd-versie biedt Dub Side Of The Mule alles wat Gov’t Mule Gov’t Mule maakt: bluesrock, jams, reggae, liefdevolle covers en dat alles in ruimhartige samenwerking met bevriende muzikanten.
Alleen op vinyl verschenen is de dubbelaar Stoned Side Of The Mule Vol. 1 & 2. Redelijk vergelijkbaar met Dark Side Of The Mule, in die zin dat Gov’t Mule covers van één band speelt en daarbij redelijk dicht bij de originelen blijft. Deze ronde is het materiaal van de Stones, opgenomen tijdens Halloween 2009. Het is wel een beetje een best-of-set, met onder andere “Under My Thumb”, “Paint It Black”, “Angie” en “Brown Sugar” – en alweer “Play With Fire”. Alleen “Ventilator Blues” van Exile On Main Street is een buitenbeentje. Het grootste verschil zit ‘m in het grommende stemgeluid van Warren Haynes. Dat Gov’t Mule prima overweg kan met de losheid van de uitvoeringen van de Stones zorgt dat het nog ruim aan de goede kant van de streep blijft.
Dub Side Of The Mule is wat mij betreft de leukste van de vier jubileumreleases. Stoned Side Of The Mule is zeker de moeite waard, maar wel de minst interessante van de vier. Komende week komt Gov’t Mule het jubileum vieren in België en Nederland.
mij=Mascot