Motorpsycho – The Crucible

Motorpsycho - The CrucibleHet productieve Motorpsycho is inmiddels 30 jaar oud, maar stoomt onvermoeibaar door. Volgens de Noren zelf is The Crucible in eerste instantie een logische opvolger van The Tower, maar ‘vindt dan snel z’n eigen weg‘ en ‘zet echt een stap verder‘. Dat kan ik wel beamen. Nog steeds is de sound herkenbaar, met een soort solide basis van meer dan tien jaar oud, maar het trio zoekt het hier wat wat opzichtiger in de hoek van jaren zeventig prog (King Crimson, Yes) met een extra dosis energie en passie. Ik moest even denken aan een soort progstoner, afgetopt met een kwak grote-mannen-psych. Het trio is opvallend gedreven en zoekt met frisse kracht het avontuur met drie lange nummers. De symfonische passages met koortjes en het flegmatieke breiwerk met zalvende synths doen me bij momenten denken aan hun ‘rock-opera’ The Death Defying Unicorn, waarbij de gekozen zangmelodieën niet altijd comfortabel vloeien, maar misschien dat de band het ook al lang niet meer moet hebben van gouden popmelodietjes. Het album komt voor mijn gevoel pas echt los op 4:40 in “Lux Aeterna”, maar vanaf daar is het dan ook smullen met de mond open. Dikke klodders vet druipen geregeld langs mijn kin in deze afwisselende apotheose tot het einde. Snah lijkt bevangen door een nieuw virus met extra smakelijke solo’s en ander messcherp en puntig gitaarwerk. Het achteloos funky en jazzy drumwerk van nieuweling Tomas Järmyr springt er ook meer uit dan op de vorige plaat en doet hier en passant mijn vorige held Kenneth Kapstad, vaste kracht inmiddels bij Spidergawd, definitief vergeten. Daarnaast is het baswerk van Bent eigenlijk altijd wel smeuïg, het beste smeermiddel voor een goed vloeiend geheel. Het twintig minuten lange “The Crucible” is alleen al een progrock-avontuur dat zijn weerga bijna niet kent. Met name het doorstoempwerk met smerig gejam vanaf een minuutje of tien, plus de doorversnelling na een kwartiertje zouden voor mij aanleiding zijn om genant leip te gaan dansen, mocht ik dit eens live mogen ervaren. Ik kan niet wachten. Motorpsycho op leeftijd is onverminderd krachtig en speelt hier met extra jeugdig elan en plezier. Met The Crucible excelleren ze tot het zoveelste hoogtepunt uit hun lange carrière.

Stickman

File: Motorpsycho – The Crucible
File Under: Progstoner met jeugdig elan
File Social: [Twitter] [Facebook] [Instagram]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven