Lange tijd was Portishead de bekendste band uit het Britse Bristol. Maar sinds enkele jaren waait er ook een stevige rootswind door de havenstad. Yola timmerde eerst aan de weg met haar band Phantom Limb en maakt het nu solo als ‘queen of country soul’. En nu is daar Elles Bailey, ook afkomstig uit Bristol. Waar Yola de nadruk iets meer legt op (vintage) soul in haar rootsmuziek klinken de rootssongs van Bailey wat bluesier. Net als Yola nam Elles Bailey haar album Road I Call Home op in Nashville en droeg Dan Auerbach zijn steentje bij door het meeschrijven aan de song “Little Piece Of Heaven”. De twaalf songs op haar tweede album laten een getalenteerde zangeres horen.Bailey heeft een randje op haar stem, dat hield ze over nadat ze als kind zwaar ziek was en na genezing was haar stem wezenlijk veranderd. Dat is een zegen voor haar songs, ze klinken er lekker rauw door. Gedreven in “Medicine Man”, meeslepend in “Foolish Hearts” en overtuigend in “Light In The Distance”. Baileys stem doet me soms denken aan die van Beth Hart, maar dan in de light-versie. Het lijkt echter wel alsof de plaat gemaakt is voor de Amerikaanse markt en radio. De productie is me net iets te glad. Songs als “Wild Wild West” en “Road I Call Home” klinken daardoor als radiovriendelijke countrybluesliedjes. Wanneer ze iets minder gladgestreken waren hadden ze een stuk interessanter geklonken. Aan Elles Bailey ligt het niet, zij heeft een prima stem en dito songs. Road I Call Home krijgt van mij dan ook een ruime voldoende. Toch denk ik dat er meer in Elles Bailey zit en hopelijk verlaat ze voor haar derde album de Amerikaanse producers en zoekt ze het dichter bij huis en dus bij zichzelf.
Outlaw Music
File: Elles Bailey – Road I Call Home
File Under: Bristol blues
File Facebook: [Elles Bailey op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Elles Bailey]