In een vorige review was het vrij duidelijk. Motor!k is krautrock om relaxed over de Autobahn te fahren. Automatism is een bandnaam waarbij ik het hardnekkige misverstand had dat het wel om een elektronische dansvloer-act zou gaan. Zo eentje die je in de Bravo-tent op Lowlands ‘s nachts kan tegenkomen. Of in een louche dance-club. Neen. Het viertal uit Stockholm in Zweden maakt relaxte (instrumentale) krautrock (jawohl) en prog/psych met elektronische elementen, dus mijn verwarring was ook weer niet zo niet zo heel gek. Ik had er gewoon beter naar moeten luisteren. Alhoewel. Dit is ook wel een plaat om gewoon rustig over je heen te laten komen en dat kan ook prima als achtergrondmuziek, terwijl je in je bubbelbad een goed boek leest, bijvoorbeeld. Nog groter was mijn verbazing dat Per Wiberg als gastmuzikant voor een deel van die elektronische sound zorgt. Wiberg is normaal op toetsen actief in veel meer ronkende bands als Kamchatka, Switchblade en King Hobo, maar verder ken ik hem vooral als oud lid van Opeth. Dat is toch hele andere muziek zou je zeggen, alhoewel ik het stemmige orgeltje van hem nog wel denk te herkennen, zoals aan het begin van “New Box”. Dat zou zo uit een rustig tussenstukje uit een nummer van Opeth kunnen komen. Automatism maakt op Immersion wel meer gebruik van gastmuzikanten, zoals Jakob Sjöholm (Träd, Gräs och Stenar) op het laatste nummer, en Jesper Skarin op percussie, die ook in Vak speelt en (nog een verrassing) Gösta Berlings Saga. Automatism lijkt op deze plaat een verzameling van lekkere bedjes en jams te hebben verzameld, met vooral de toetsen en de soms psychende gitaar (denk Dans Dans) als jammende leidraad. Het lijken uitsneden van improvisatiesessies en zo hebben ze dan ook gewerkt. De basis werd eerst opgenomen in de studio, daarna werden overdubs toegevoegd en de gastmuzikanten hebben daar dan later weer laagjes aan toegevoegd. Het originele begin van “New Box” zal dan wel niet goed genoeg zijn geweest, want dat nummer begint met het opendraaien van het volume terwijl het al bezig is. Beetje gek is dat. Maar goed, het lekkerste van deze plaat zit in de eerste helft, met bijvoorbeeld het meer funky en uptempo “Heatstroke”. Een beetje spacecake op zijn tijd is ook niet vies, zo heeft “Monochrome Torpedo” wel de sfeer van een (rustig nummer van) Monomyth en is “Smoke Room” nog meer een referentie naar een pretsigaret, al zakt het tempo wat weg zo tegen het einde. Daarmee is de magie ook een beetje weg vind ik, want ik hou er wel als er zo af en toe wat steviger of sneller wordt gespeeld, maar je kunt de laatste twee nummers ook opvatten als dromerige liedjes voor het slapen gaan. Immersion is in elk geval een fijne ruimtelijk plaat voor op de achtergrond en het werkt als een goed medicijn tegen je werkstress of als extra bubbels in je warme bad.
Tonzonen Records
File: Automatism – Immersion
File Under: Bubbels in je warme bad
File Social: [Bandcamp] [Facebook] [Instagram]