Zou het toeval zijn dat de hoes van Seventeen Going Under, het tweede album van de Brit Sam Fender, qua kleur en stijl veel weg heeft van Bruce Springsteens Nebraska? Je hoeft niet lang te luisteren om te horen dat Fender enorm beïnvloed is door The Boss. Op Seventeen Going Under klinkt ook de ‘uit volle borst meegalmrock’ waar Springsteen patent op heeft. Zelfs de saxofoonpartijen lijken op de scheurende sax van Clarence Clemons. De 27-jarige Fender is geboren en getogen in North Shields, een arbeidersstadje vlakbij Newcastle. Zijn jeugd was op zijn zachtst gezegd roerig te noemen. Zijn moeder verliet het gezin toen hij acht was, later ging hij weer bij haar wonen nadat hij door zijn stiefmoeder bij zijn vader het huis uit was gezet. Hij werd gepest om zijn overgewicht en werd rond zijn twintigste ziek, wat even levensbedreigend leek. Zijn vader en enige broer waren inmiddels geëmigreerd naar Frankrijk. Sam zocht zijn toevlucht in de muziek en debuteerde in 2019 met Hypersonic Missiles. Zijn tweede album zou je gerust een coming-of-age album kunnen noemen. Fender beschrijft hoe het is om op te groeien in het grauwe North Shields. Het levert elf goudeerlijke songs op waarin Fender het hart op de tong heeft. “Getting Started” gaat over de uitzichtloze situatie van de jonge arbeidersklasse en “Aye” is een sterke song over politieke ongelijkheid. Maar ook persoonlijke onderwerpen worden door Fender niet vermeden. In “Spit Of You” realiseert hij zich dat hij erg op zijn vader lijkt, “Mantra” gaat over de realisatie dat er teveel inhalige engerds in de muziekbusiness zitten waar je je niet mee moet inlaten en “The Leveller” is een meeslepend nummer over depressie, iets wat jongeren in deze barre tijden helaas niet vreemd is. Fender besluit het album met “Dying Light” dat als opvolger van “Dead Boys” van het eerste album gezien kan worden. Het gaat over zelfmoord bij mannen maar ook dat je hulp mag vragen. Geen makkelijke maar wel eerlijke en realistische thema’s op Seventeen Going Under. Sam Fender zingt ze recht uit zijn hart en dat is wat Seventeen Going Under zo’n onweerstaanbaar album maakt. Springsteen verkocht onlangs de rechten van zijn volledige muziekcatalogus voor ruim vijfhonderd miljoen dollar aan Sony Music en begint daarmee akelig te lijken op de dubieuze figuren waarover Sam Fender in “Mantra” zingt. Gelukkig heeft Sam Fender het heilige vuur nog wel en is hij hard op weg net zo groot te worden als Bruce Springsteen ooit was.
Polydor
File: Sam Fender – Seventeen Going Under
File Under: Hart op de tong
File Facebook: [Sam Fender op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Sam Fender]