Het is mijn eerste kennismaking met Noorwegen. Ik ben er op fietsvakantie. Het is een zomerse zaterdag in 2004. Aan het eind van de middag komen we op de camping aan. We hadden deze dag veel moesten zoeken naar de weg. De plek van aankomst lijkt aantrekkelijk: een kleine camping met pub. Wat wil een mens nog meer? Na het gebruikelijke bijkomen moest de tent opgezet worden met op onze hoofden de zon. Op de achtergrond hadden de zonnig klinkende liedjes van Lotar kunnen spelen. Op onze achtergrond waren vogelgeluiden, wegverkeer en kwetterende Noren. Lotar weet op deze EP met louter Noorse teksten de prachtige natuur van Noorwegen te vertalen in melodieuze singer-songwriternummers à la Travis die hier een EP lang blijven boeien. Waar de liedjes echt over gaan blijft raden. Mijn Noors is niet meer wat het nooit geweest is. Na het opzetten van de tent begint het te regenen. De kookceremonie vindt plaats in de nabijgelegen overdekte keuken en daar buiten onder een smal afdak. Na het eten zijn we er klaar voor. De pub moet bezocht gaan worden. Deze blijkt echter om 17.00 uur al dichtgegaan te zijn. Het is zaterdagavond in Noorwegen. We gaan onder een zwaar bewolkte hemel in het kleine plaatsje nog tevergeefs op zoek naar een andere plek waar het gebeurt. De wind neemt toe, het begint weer te regenen. Terugkijkend op deze dag zou hier The Beautiful People kunnen wonen met hun zware doemklanken à la Brian Eno op de platen van David Bowie in zijn Berlijntijd, de vrolijkheid van Joy Division hier doorheen mengend en een Depeche Mode -sfeer die het ook al niet feestelijker maakt. Toch is het alleszins verteerbaar. Met de bergen met bomen om ons heen, een kleine knusse camping waar we slapen, keren we terug naar mijn tent. Het enige dat rest is nog het lezen van een boek. Na een hoofdstuk sluit ik mijn ogen om te dromen over lekkere grote glazen vol bier. Van het bestaan van Lotar en The Beautiful People had ik toen nog geen weet.
mij=Eigen beheer & Public Demand / Tuba / Import