Caesar

Before My Band Explodes???
En toen was daar ineens een nieuwe plaat van Caesar. Verhip, denk je; die bestonden ook nog. Of toch niet. Want de nieuwe cd blijkt vol te staan met eerder opgenomen maar voor een deel niet eerder uitgebracht materiaal. Een laatste levensteken wellicht, voordat de stekker er definitief uit gaat? De titel Before My Band Explodes lijkt dit vermoeden te bevestigen. Tijd voor een afsluitend interview met de band die samen met onder andere Daryll Ann en Johan zo’n tien jaar geleden onderdeel was van een indie-golf die vanuit het Excelsior-label Nederland overstroomde.

mij=Door: Okkie
'Waarom denkt iedereen toch dat we ermee ophouden' reageert zanger/gitarist Roald van Oosten enigszins geïrriteerd als ik hem vanuit dit perspectief de eerste vragen stel. 'Daar hebben we het helemaal nog niet over gehad. We weten nog niet wat we gaan doen'. 'Misschien', zo geeft hij even later toe, 'is de titel inderdaad een beetje suggestief. De plaat zou eerst Forever or Never gaan heten. Zo van: je gaat er helemaal voor, tot in het einde der tijden, of niet. Maar toen we die een keer voorlegden aan onze vrienden van Magnapop snapten ze hem niet. Als Nederlander ga je kennelijk toch anders met de Engelse taal om dan Engelssprekenden.'
Als grap werd Before My Band Explodes geopperd, een variatie op een van Caesars meest populaire nummers. Die titel bleef plakken en de release, waarvoor de plannen al veel langer bestonden, was een feit. Zo kon bovendien het tienjarig bestaan van de band nog een beetje opgeleukt worden. 'En er moest ook wel weer eens iets gebeuren,' meent Roald, die nog wel even wil benadrukken dat hij het los van alles 'gewoon een mooie plaat vindt.'
Caesar besloot na de begin 2003 uitgekomen cd Caesar en de daaropvolgende optredens het een tijdje rustig aan te doen. Sinds de enthousiaste ontvangst van het debuut Clean in 1995 ging het namelijk al snel heel hard met de band, die zelfs enige tijd van de muziek kon leven. Bassist Sem Bakker: 'Zolang je een bandje voor “erbij” hebt kun je je in de band lekker afreageren op de dingen in je dagelijks leven. Maar als een band op een gegeven moment alles is, dan heb je eigenlijk weer andere dingen nodig waarin je je op de band kunt afreageren.' 2005 werd een officieel “sabbatical year”, waarin ieder zijn eigen weg ging. Drumster Marit de Loos toerde met Solex door Amerika, Sem stortte zich – naast zingen en liedjesschrijven voor de band Alpaca – vooral op het afmaken van zijn studie en Roald ging muziek maken voor films. Wat hij “heel erg leuk” bleek te vinden.
Zit er misschien een houdbaarheidsdatum aan het spelen in een rockbandje? Roald: 'In tien jaar verandert er een boel in je leven. Ook binnen de band. Je zeult je eigen geschiedenis met je mee. Je moet blijven voldoen aan de verwachtingen van je fans die daarover ook niet eensgezind zijn. Wat dat betreft is het makkelijker om een fris nieuw bandje te zijn. Tien jaar geleden was ik na een optreden bovendien een week lang gelukkig. Nu is dat gevoel na een half uur al weg. Als het er al is. Dat is jammer, maar wel de realiteit.'

Wat niet wegneemt dat het drietal er, na een wat stroef begin, weer van geniet op het podium te staan. Vooral in Vera, waar ik de band spreek, klopt de show volgens Marit voor het eerst weer helemaal en ook Roald bekent nadien dat hij weer “ouderwets gelukkig” is.
Maar wie hierdoor weer goede hoop krijgt de komende tijd meer van Caesar te gaan horen moet teleurgesteld worden. Op vier maart vindt in Paradiso namelijk alweer het laatste optreden van deze tour plaats, waarna de bandleden eerst weer hun eigen weg zullen gaan. Roald stort zich op zijn andere band Ghost Trucker, waarvan de plaat nog deze zomer bij Excelsior zal verschijnen. Sem heeft na het beëindigen van zijn studie eindelijk een leuke baan gevonden ('ik ben blij te ontdekken dat ik meer passies heb') en wordt bovendien binnenkort vader. Ook Marit heeft zo haar dingen. En ook al blijft ze het heel bijzonder vinden dat alles tijdens deze korte tour weer zo snel op zijn plaats valt, ze kan het zich eerlijk gezegd ook niet zo goed meer voorstellen dat Caesar weer een “fulltime” band zal worden.
Als ik Roald op de man af vraag of de band ooit weer voor “het echt” samen zal komen, moet ik het doen met een 'Ik hoop het'. Roald: 'Het is in ieder geval uniek dat we dit allemaal hebben kunnen doen. Ik denk dat het geweldig is wat we bereikt hebben. En of we nu doorgaan of niet, Caesar is in ieder geval een mooie basis van waaruit ik als muzikant verder kan. Ik moet er nog tegenaan. Het moet nog beginnen eigenlijk! Jammer maar helaas.'
Resterende tourdata:
zo 02 feb: Nijmegen – Doornroosje
vr 03 feb: Breda – Mezz
za 04 feb: Utrecht – EKKO
do 09 feb: Den Haag – Paard van Troje
vr 10 feb: Haarlem – Patronaat
za 25 feb: Vlissingen – De Piek (support Moss)
za 04 mrt: Amsterdam – Paradiso