Ruim drie jaar geleden verraste Gaz Coombes, bekend van het vrolijke trio Supergrass, mij met zijn tweede solo-album Matador. Het album stond vol met goede liedjes en ik kwam er toen pas achter wat een goede songschrijver Coombes eigenlijk is. Die reputatie houdt hij hoog op zijn derde album World’s Strongest Man. Het tempo ligt wat lager op deze plaat, de bravoure van vroeger lijkt meer en meer plaats te maken voor bedachtzaamheid en introspectie. De nummers zitten gelaagd in elkaar. “Slow Life” begint ‘slow’ maar meandert naar een luidruchtige climax. “Deep Pockets” is een lekkere rocksong die voortgestuwd wordt door de baslijn en “The Oaks” is een mooi liedje dat drijft op een terugkerend ritme, verfraaid met mooie koortjes in het refrein. In “Shit (I’ve Done It Again)” en in afsluiter “Weird Dreams” wordt er volop geëxperimenteerd met elektronica wat de liedjes een psychedelisch tintje geeft. Productioneel is World’s Strongest Man een feest want in elk liedje zit wel een verrassende wending, onverwacht geluidje of bliepje. Het klinkt allemaal voortreffelijk en dat komt omdat Coombes er weer in is geslaagd om voor zijn derde soloplaat elf bijna volmaakte liedjes te maken. Of Gaz Coombes world’s strongest man is kan ik niet beoordelen. ‘s Werelds beste songwriter is te veel eer, maar dat hij tot een van de besten van Engeland gerekend kan worden moge duidelijk zijn.
Hot Fruit
File: Gaz Coombes – World’s Strongest Man
File Under: One of Britpop’s strongest men
File Facebook: [Gaz Coombes op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Gaz Coombes]