Op voorganger Melodium Rag had Tiny Legs Tim (Tim de Graeve) slechts Steven Torche aan zijn zijde. Op zijn nieuwe release Elsewhere Bound is deze samenwerking er nog steeds, maar verder zijn er nog acht (!) andere muzikanten. En dat heeft veel met de sound gedaan. Was de blues eerst nog klein en intiem, hier lijkt de stap naar New Orleans gemaakt te zijn en is er een wijd en warm geluid. Er is een blazerssectie, er is een piano, een drum, een bas, het voegt veel moois toe. Die keuze zou niet perse beter hoeven te zijn, maar pakt hier bewonderenswaardig goed uit. De nieuwe jas staat de Gentenaar prima. Alle nummers zijn door hem zelf geschreven. En dat zijn bonuspunten. De band heeft de nummers hoorbaar omarmd, naar het schijnt werden ze allemaal live ingespeeld. Sterk is dat Tiny Legs Tim ondanks de grote hoeveelheid muzikanten het geluid toch open houdt door niet teveel alles dicht te smeren. Opener “Elsewhere Bound” is zo’n track die alles wat je op het album tegenkomt in zich heeft. Op “One More Change” mag Torche schitteren op zijn mondharmonica, maar is er evengoed ruimte voor blazers en de ritmesectie. Op “Nowhere My Home” weerklinkt er weer prachtig gitaarspel. Zo kan ik het hele album afgaan. Tiny Legs Tim is boven zichzelf uitgegroeid is en heeft een warme afwisselende prachtplaat aflevert. Dit lijkt me een plaat die een breder publiek moet aanspreken. Ook nog even bonuspunten voor de prachtige hoes van Jannes de Schrijver trouwens. Op het cd-hoesje dat voor me ligt is al een mooi kunstwerk te zien, maar de lp-hoes schijnt het nog meer ruimte te geven om te schitteren
Sing My Title / N.E.W.S.
File: Tiny Legs Tim – Elsewhere Bound
File Under: De weg van Gent naar New Orleans