Toen ik laatst door de foto’s op mijn telefoon scrollde kwam ik tot de treurige ontdekking dat het laatste concert dat ik bezocht op 8 februari van dit jaar was. Bijna tien maanden al zonder live-muziek. Ik verlang er naar. Ik moest denken aan festivals op zonnige dagen toen ik naar The Reckless One, het derde album van de tienkoppige Canadese soulband Samantha Martin & Delta Sugar luisterde. Ik kan me goed voorstellen dat deze band met vette blazerssectie het goed doet op een warme zomerdag. Zangeres Samantha Martin zingt haar teksten op smachtende toon naar je toe met haar rauwe stem. Zo’n nummer of vijf is dat best fijn. De Memphis-soul van de band klinkt vet en lekker en Martins stem past er goed bij. Maar op een gegeven moment, zo op de helft van het album, slaat de verzadiging een beetje bij me toe. Samantha Martin zingt echt goed maar ze is geen Beth Hart, ook een zangeres met een ruige stem. Waar Beth Hart blijft boeien begint Samantha Martin na een paar nummers een beetje eenvormig en zelfs vervelend te klinken. Het hele album afluisteren wordt zo een hele opgave voor me. Dat is jammer want met de band en Martin is niets mis, maar wat meer variatie had geen kwaad gekund. Ik kan me voorstellen dat de muziek van Samantha Martin & Delta Sugar live veel beter tot zijn recht komt dan op plaat. Wie weet als we straks allemaal gevaccineerd zijn en eindelijk weer naar live-optredens kunnen dat Samantha Martin & Delta Sugar ons helemaal van de sokken blazen. De cd gaat echter weer de kast in.
Eigen Beheer
File: Samantha Martin & Delta Sugar – The Reckless One
File Under: Live muziek
File Facebook: [: Samantha Martin & Delta Sugar op Facebook]
File Twitter: [Tweets van : Samantha Martin & Delta Sugar ]