Categorie: Prikkie

Tåve Waning heet de dame op de hoes en ze is de zangeres van Adrenaline Rush. De bepalende man áchter de schermen zit niet eens in de band. Het is Erik Martensson (Eclipse, W.E.T.), een van de mensen die constant nieuwe bandjes uit de grond stampt voor Frontiers. Vermoedelijk heeft …

Het was me maandenlang volkomen ontgaan: een nieuw solo-album van Deep Purple-toetsenist Don Airey. Toch mijn favoriete rocktoetsenist na Jon Lord. Keyed Up staat vol verrassingen. Carl Sentance bijvoorbeeld. Zanger van bands als Krokus, Geezer Butler Band en Persian Risk, maar steevast op het verkeerde moment. Ondanks een fijne rockstem …

Zweden is volgens mij het enige land waar jonge muzikanten denken: ‘Weet je wat? Ik begin een bandje waarmee ik eightiesrock ga maken!” En die bandjes komen heden ten dage bijna allemaal bij het Frontierslabel terecht. Zo ook State Of Salazar. Op hun promofoto staan ze vrij moeilijk te kijken, …

Kiss is Gene Simmons en Paul Stanley, daar kun je niet omheen. Beiden zijn in de eerste plaats goede verkopers, die onder het oude motto ‘negatieve publiciteit is ook publiciteit’ moeiteloos ruzie zoeken met oud-bandleden als ze een boek te verkopen hebben. Die oud-bandleden gaan daar dan ook weer op …

Het oeuvre van Meshell Ndegeocello ligt moeilijk bij mij. De dame kan er wat van, daar geen misverstand over, maar alles wat kwam na na het prachtige debuut Plantation Lullabies, de fijne opvolger Peace Beyond Passion en vooral het magistrale, ingetogen Bitter, was een beetje hit and miss voor mij. …

Er zullen niet veel muzikanten met hun moeder op het podium gestaan hebben. Ik kan in eerste instantie niemand anders bedenken dan Rufus Wainwright (met moeder Kate McGarrigle) en Dion Derek, drummer achter zijn moeder Joyce Kennedy in Mother’s Finest. Aan dat rijtje kan nu Ben Harper worden toegevoegd. Harper …

1980 heeft gebeld en wil zijn muziek terug. De Zweden van Black Trip hebben echter nog niet van mobieltjes gehoord en de vaste telefoon kunnen ze niet horen vanuit de oefenruimte. Naar goede Zweedse gewoonte doen ze de New Wave Of British Heavy Metal nog eens dunnetjes over. Het klinkt …

Fair Warning is zo’n band waarvan ik steeds weer verbaasd ben dat ik het zo leuk vind. Het is voorspelbaar, beweegt zich qua stijl ergens tussen AOR en de hardrock van de Scorpions, en eerlijk gezegd zijn de platen vrij uitwisselbaar. Het leverde ook mijn kortste recensie in bijna tien …

Jay Smith staat ontzettend stoer te zijn op de hoes van King Of Man. ‘Watmoetjevanme’-blik, blote bast, plakplaatjes, bestudeerd nonchalante sigaret in de mond, de hele mikmak. Maar ondanks zijn naam is Jay Smith een Zweed, en ondanks die stoerheid was hij gewoon winnaar van de Zweedse Idols. Daarmee wil …

Met enige regelmaat organiseert Marillion een Marillion Weekend. Samen met een paar honderd fans gaan ze in een vakantiepark zitten en bouwen ze drie dagen lang een feestje met optredens, Q&A’s en nog veel meer. Slim, want met de inkomsten kunnen ze zich veroorloven om een paar maanden in een …

Eigenlijk recenseren we Yes en Asia al even niet meer bij File Under, omdat beide acts hun imposante verleden al een tijd geen recht meer doen. De recensies van Heaven & Earth die ik vervolgens tegenkwam waren echter zó slecht dat ik van de weeromstuit zin kreeg om ‘m te …

In 1987 was Billy Joel de eerste Amerikaanse artiest die een concert gaf in de Sovjet-Unie. Daarvoor waren alleen Pink Floyd en Status Quo er geweest. Het was de tijd van de glasnost en perestrojka van Gorbatsjov. Als Кончерт (Live In Leningrad) werd daarvan in 1987 ook een live-cd uitgebracht. …

Meestal wordt de term jamband als genre-aanduiding gebruikt. Eigenlijk is dat heel raar, want het zegt alleen iets over het feit dat deze bands bij liveoptredens graag en vaak zijpaden betreden van wat op hun albums te horen is. Ik las laatst ergens de term ‘hybrid bands’ en dat vind …

Vergeleken met het Nederlandse politieke spectrum zijn de Amerikaanse Democraten eigenlijk al behoorlijk rechts. Rechts daarvan heb je de ‘gewone’ Republikeinen, rechts dáárvan de Tea Party van Sarah Palin en nog een stukje verder heb je Ted Nugent. Een akelig heerschap, dat Obama een ‘subhuman mongrel’ noemde. Ome Ted is …

Howlin Rains The Russian Wilds eindigde hoog in mijn jaarlijstje over 2012 en ik draai het album tot op de dag van vandaag regelmatig. Toen het live-album Live Rain van de daaropvolgende tournee uit mijn envelop met recensie-cd’s kwam schuiven was ik dan ook buitengewoon verheugd. Dat kon niet missen, …

Amberjacks nog aan toe, wat een lekkere plaat! Amberjacks wordt aangevoerd door de Maastrichtse singer/songwriter Jack Westenberg, die in een ander leven ook de doedelzak tot zijn instrumenten mag rekenen. Bij Amberjacks is er geen ruimte voor doedelzak, het is vuige heavy bluesrock met een psychedelisch randje. Westenberg doet het …

Onderweg, met de shuffelende iPod aan, was ik even verbaasd. ‘Steely Dan, heb ik dat erop staan? Hé wacht, dit ís niet eens Steely Dan!’ Dat klopte, het was Chicago. Chicago staat bekend als ‘de rockband met blazers’. In thuisland de Verenigde Staten, tenminste. Daar noemen ze iets al snel …

Ik heb een grondige hekel aan musicals. Acteer of zing, maar niet allebei. Gek genoeg ben ik dan wel weer heel erg verzot op theatrale muziek, al dan niet in de vorm van rockopera’s. Tommy, Tom Waits’ The Black Rider, Savatage, ik kan er niet genoeg van krijgen. De zesmansformatie …

Uriah Heep is een band waar ik, nog afgezien van hun muziek, een grote sympathie voor koester. Meermalen werden ze afgeschreven, maar net zo vaak kwamen ze gewoon weer terug, door stug te blijven toeren in het clubcircuit en een loyale fanbasis aan zich te binden. Mick Box is inmiddels …

Bij nogal wat heren bij File Under slaan de hormoontjes op hol als er een Scandinavische zangeres in beeld komt. Ik ben er daar niet een van, en toch kwam deze cd van Kari Rueslåtten bij mij terecht. En dat terwijl het een cd is die bij de meeste recensenten …

Het Rotterdamse My Own Army blaast hoog van de toren: een ‘unique sound’, ‘epic songs’ en ‘intense lyrics that leave you questioning the moral fabric of our society’. Ik heb mijn best gedaan, maar veel meer dan het opnieuw uitvinden van de grunge hoor ik er niet in. Het is …

Op een tijdje in de jaren negentig na, heeft Night Ranger altijd dezelfde kern gehad: drummer Kelly Keagy, gitarist Brad Gillis en bassist Jack Blades. Allemaal kunnen ze zingen en allemaal kunnen ze songs schrijven die akelig catchy zijn zonder dat het formulewerk wordt. Sinds een jaar of vijf is …

Bij de vorige gelegenheid sierde een boksbeugel de cover van het Hurtsmile-album, deze ronde is het een (glazen) granaat. En toch is ook Retrogrenade vooral weer een echte pretrockplaat. Het begint met een trio heerlijke rockers, “Rock & Roll Cliché”, “Hello I Must Be Going” en “Big Government”. Hiermee is …

Bijna had Walter Trout zijn 25-jarig jubileum als solo-artiest niet gehaald. Zijn drank- en drugsgebruik van (heel) lang geleden had hem alsnog te pakken gekregen en hij had een nieuwe lever nodig. Op de foto’s herkende je hem bijna niet, zo uitgemergeld was hij. Na maanden wachten – online hartverscheurend …

Het Haarlemse theNAME (nee, geen schrijffout) is inmiddels op tournee geweest met Tarja Turunen (ex-Nightwish). Dat is ook niet zo gek: theNAME heeft een zangeres en is muzikaal uit de bombastische metalhoek. Zangeres Hadassah loopt in de video voor “Draw The Line” in een klein broekje rond te huppelen. Eerlijk …