Het is erg donker buiten. Het vormt een flink contrast met het licht in de verlaten treincoupé. De trein komt rustig op gang en zoeft stilletjes langs donkere en verlaten stations. “Impression I”, het eerste nummer van Impressions van Lunatic Soul klinkt uit mijn oordopjes als een ideale soundtrack bij …
Nog geen minuut zijn we onderweg als het refrein ‘Oh-oh, I need disco/ I need YMCA and Waterloo’ langskomt. Say what!? Nou is het nummer zelf bepaald geen disco. Op dit vijfde album van Treekillaz” – om onnaspeurbare redenen met een dubbel aanhalingsteken aan het eind – is het poprock …
Als er een artiest is geweest die afgelopen jaren bizar veel muziek uitgevoerd heeft zonder ook maar een fractie te verzwakken, dan is het wel Peter Broderick. Kijk maar eens alleen al wat hij dit afgelopen jaar gedaan heeft in Nederland aan optredens in steeds weer wisselende samenstelling. En altijd …
De zondagmiddag is een hol van leegte, verveling. Een gat dat gevuld moet worden, op de verplichte vrije dag in een seculariserende wereld waarin niemand meer naar de kerk gaat. Dat kan met een boswandeling, een bezoek aan het lokale sportcomplex, door een gat in de dag te slapen of …
De muziek van Shelby Lynne heeft mij nooit echt kunnen raken, uitgezonderd haar plaat waarop ze nummers van Dusty Springfield prachtig naar haar eigen hand zette. Ik had altijd het idee dat ze nooit helemaal voluit ging en het resultaat zodoende een beetje mat bleef. Op Revelation Road rekent ze …
De muziek van Shelby Lynne heeft mij nooit echt kunnen raken, uitgezonderd haar plaat waarop ze nummers van Dusty Springfield prachtig naar haar eigen hand zette. Ik had altijd het idee dat ze nooit helemaal voluit ging en het resultaat zodoende een beetje mat bleef. Op Revelation Road rekent ze …
Joeri Cnapelincks. Zijn achternaam lijkt rechtstreeks overgenomen uit een verloren gewaande Asterix en Obelix-strip en de namen van zijn vorige bandjes (Kawada, De Anale Fase) waren op zijn zachtst gezegd curieus. Zijn talent is echter groot. Dat bewijst hij wederom op de debuut-cd van Sunday Bell Ringers. Eigenlijk zou deze …
Joeri Cnapelincks. Zijn achternaam lijkt rechtstreeks overgenomen uit een verloren gewaande Asterix en Obelix-strip en de namen van zijn vorige bandjes (Kawada, De Anale Fase) waren op zijn zachtst gezegd curieus. Zijn talent is echter groot. Dat bewijst hij wederom op de debuut-cd van Sunday Bell Ringers. Eigenlijk zou deze …
Hammond- en fluitfunk die klinkt alsof het in de jaren zestig en zeventig is opgenomen in een stoffige studio ergens diep in het Amerikaanse zuiden. Nou ja, de titel van het album van de Duitse Mighty Mocambos geeft aan dat de blik wel iets verder reikt dan de navel van …
Hammond- en fluitfunk die klinkt alsof het in de jaren zestig en zeventig is opgenomen in een stoffige studio ergens diep in het Amerikaanse zuiden. Nou ja, de titel van het album van de Duitse Mighty Mocambos geeft aan dat de blik wel iets verder reikt dan de navel van …
