Fen – Trails Out Of Gloom
Wie op zoek is naar de kopzangpartijen van The Mars Volta en het geluid van James Maynard Keenan van Tool, die trekt Fen uit de platenbak. Beetje Dungen erbij of Opeth en Trails Out Of Gloom is opeens een episch metalwerkje met wat progrock-toonaarden. Fen vertelt graag uitgesponnen verhalen. Dat …
Fen – Trails Out Of Gloom
Wie op zoek is naar de kopzangpartijen van The Mars Volta en het geluid van James Maynard Keenan van Tool, die trekt Fen uit de platenbak. Beetje Dungen erbij of Opeth en Trails Out Of Gloom is opeens een episch metalwerkje met wat progrock-toonaarden. Fen vertelt graag uitgesponnen verhalen. Dat …
Di-rect
Di-rect
Max Sedgley – Suddenly Everything
De Engelse DJ Max Sedgley houdt van bruiloftsfeestjes, denk ik. Hij is te boeken als onderdeel van een vijfkoppige funkband, waarin hij dan zelf toetsen speelt. Zijn kompanen mogen ook meedoen op dit album en of dat nu zo’n goed idee was? Sedgley is best een getalenteerde knoppendraaier, de volvette …
The Ex
Emily Jane White – Ode To Sentience
In drie jaar tijd evenveel prachtige platen afleveren, dat is weinig artiesten gegeven. Emily Jane White wel. In 2008 verscheen Dark Undercoat, vorig jaar Victorian America en alsof het niets is komt ze nu met het prachtige, maar duistere Ode To Sentience op de proppen. Veel gelachen wordt er namelijk …
Mantana Roberts
Asylum On The Hill – Passage To The Puzzle Factory
Seventiesrock en stoner is wat je voor de kiezen krijgt bij Asylum On The Hill. Een soort kruisbestuiving tussen Karma To Burn, Celestial Season, 7Zuma7, Atomic Bitchwax en QOTSA. Helemaal niet gek als je weet dat de band bestaat uit (ex-)leden van Hermano, Supafuzz en Rosie Rose. Gitaarrock dus, met …
The Berg Sans Nipple
Plug – Plug
Als kind van de jaren tachtig, zouden mijn muzikale voorkeuren eigenlijk bij muziek uit die tijd moeten liggen. Er is destijds echter veel langs mij heengegaan. Een van de artiesten die ik wel meekreeg was Anne Clarke. Wat had ik een hekel aan haar muziek en vooral haar praatzingen. Mijn …
Bardo Pond
Bardo Pond
Ricky de Sire – In Het Dove Oor
Is het nu Ricky de Sire, Ricky DeSire of Ricky & Arpatle? En de titel, heet dit album nu In Het Dove Oor of is er geen sprake van een titel? Onduidelijkheid troef op het hoesje. Laten we het maar houden op de naam en titel die hierboven vermeld staat, …
Ricky de Sire – In Het Dove Oor
Is het nu Ricky de Sire, Ricky DeSire of Ricky & Arpatle? En de titel, heet dit album nu In Het Dove Oor of is er geen sprake van een titel? Onduidelijkheid troef op het hoesje. Laten we het maar houden op de naam en titel die hierboven vermeld staat, …
ARP – The Soft Wave
Eindeloos gepiel op analoge synthesizers. Misschien zelfs wel oeverloos. Zo zou je ARP kunnen wegzetten met een beetje kwade wil. En daar hoef je helemaal niet zoveel moeite voor te doen in het geval van ARP’s tweede cd The Soft Wave. Alexis Georgopoulos schept er genoegen in zijn tracks langzaam …
ARP – The Soft Wave
Eindeloos gepiel op analoge synthesizers. Misschien zelfs wel oeverloos. Zo zou je ARP kunnen wegzetten met een beetje kwade wil. En daar hoef je helemaal niet zoveel moeite voor te doen in het geval van ARP’s tweede cd The Soft Wave. Alexis Georgopoulos schept er genoegen in zijn tracks langzaam …
Tindersticks
Tindersticks
The Walkmen – Lisbon
In 2008 eindigde The Walkmen op nummer twee in mijn jaarlijstje, net na The Kings Of Leon. Nu ben ik weer bezig met het lijstje voor 2010 in m’n hoofd samen te stellen, en de vraag is: waar komt Lisbon terecht. Kunnen ze me weer zwaar overdonderen zoals in 2008 …
Scout Niblett
Allen-Lande – The Showdown
Het eerste wat opvalt aan de hoes van Allen-Lande´s The Showdown is de lelijke tweekleurige band bovenaan. Blijkbaar moest met verwijzingen naar de hoezen van de voorgaande albums The Battle en The Revenge benadrukt worden dat dit deel drie van een trilogie is. Het is waar, wie de eerste twee …
Maher Shalal Hash Baz
Skrillex – My Name Is Skrillex EP / Scary Monsters and Nice Sprites
Wat is dat toch met songtitels in de dancewereld? Vuur, bliksem, actie, energie, agressie, met die thema’s heb je de helft van de songtitels van The Prodigy wel afgedekt. Maar vergeleken met die van Skrillex is een titel als “Invaders Must Die” nog wollig. Twee van diens betere nummers heten …