Luister-elektronica heeft al snel wat onnadrukkelijks (daarvoor is het dan ook 'ambient') maar wie goed luistert vindt genoeg verrassingen in de details. Zo klinkt Stumbleine bijzonder feeëriek en vooral helemaal van 'nu'. Spiderwebbed is, hoe kan het ook anders, een album als een suikerspin. Je denkt eerst in 'niets' te …
Jazz-platen. Ik heb het braaf geprobeerd, maar ik heb nog altijd geen écht 'nu begrijp ik het'-vinkje in het genre kunnen plaatsen. Dus, dacht ik gemeen, kan ik Flow van Teus Nobel wel aangrijpen om Kyteman een beetje te dissen. Hoeveel mensen zouden dat tweede album uit coolheids-overwegingen hebben gekocht, …
Tien jaar geleden debuteerde Cody ChesnuTT (hierna normaal gespeld) op zeer memorabele wijze met The Headphone Masterpiece. Hij zei het zelf alvast maar, en de grootspraak was terecht. Het dubbel-album is even excentriek als geslaagd. De plaat staat vol pocherige, geile en lieve lo-fi songs, door Chesnutt ogenschijnlijk op een …
Ween is dood. Leve Dots Will Echo! Of eigenlijk, herleve. Want met het tachtig minuten durende Drunk Is The New Sober/Stupid Is The New Dumb maakt het nineties-duo na meer dan vijftien jaar de comeback van het jaar. En ik wist niet eens van hun bestaan! Desondanks hebben jongens hier …
Een artiest doet iets goed als journalisten nieuwe genrenamen nodig achten om het gebodene te beschrijven. De slicke stijl van How To Dress Well pleegt men PBR&B te noemen, al is de alternatieve term Hipster R&B net even wat duidelijker. Dit subgenre zou je kunnen laten beginnen met de samenwerking …
Boobies! Zo, hebben we dat gehad. Maar Mind Over Matter heeft eigenlijk verder niet zoveel boeiends te bieden. De plaat is ondanks de welvingen op de hoes opmerkelijk vlak. Nét geen 69 minuten lang schotelt Fur Coat ons obligate dansliedjes voor. Niet blits genoeg voor de dansvloer, niet poppy genoeg …
Er bestaat al een Doldrums. In de jaren negentig bracht de groep op het Kranky-label een handjevol albums uit. We hebben hier echter van doen met een eigenzinnig en volkomen ongerelateerd solo-project. Ook deze Doldrums had niettemin best een band kunnen zijn. Zo dacht ik de hele week dat er …
Curieuze debuut-platen zijn de goeie debuut-platen. Iori's Eyes is een duo uit Italië dat al sinds 2004 bestaat. Toch is dit pas hun eerste album. Jaren van warmdraaien hebben intussen wel tot een heel eigen geluid geleid. Double Soul noemen ze het zelf. Dat dubbele associeer ik vooral met 'dubbel …
Geen grap, het concept Omega Male bestaat werkelijk. Het verwijst naar het laagst geklasseerde mannetje in een roedel. Volgens Askmen is het een aanwijzing wanneer je 'stripboekencollectie' je identiteit bepaalt. Daar zul je vast wel een platenkast voor in de plaats mogen denken… Enige zelfspot kan dit Engelse electropop-duo dus …
In de brugklas had een vriend van me een maat die in een kelderbox leek te wonen. Hij had in de bergruimte van zijn flatgebouw een bank en een tv gezet. Het rook er naar bier, jongenszweet en geklooi met zippo's. Op school zaten we erover te pochen, waarna de …
Wat vond u van de nieuwe Grizzly Bear? (Gepaste stilte.) Een solide, maar weinig verrassende bestendiging van Veckatimest, leek mij. Geef ze eens ongelijk. Toch mis ik het het mysterieuze intieme van Yellow House. Het biedt wel kansen voor Don Niño, het op en top intellectualistische solo-project van Nicolas Laureau, …
Capital. Weinigen op File Under (en elders!) zullen zich de band herinneren, terwijl die ep toch naar succes rook. Het blijft een lastig fenomeen, zo'n kortspeler. Duimpje omhoog, duimpje omlaag, dat lijkt alles wat je ermee kan. Een 'like' op Facebook is meer waard dan een recensie. Weg met de …
Er zijn van die dingen die maar niet wennen. Na enige draaibeurten van In Ghostlike Fading bestudeerde ik het caleidoscopische wolkendek op de albumhoes, om het label te achterhalen. Je hebt er haast een loep voor nodig, maar het blijkt toch echt Warp. Het grote Warp, bekend van, nou ja, …
Het duo Grasscut heeft braaf naar mijn 'file under' geluisterd. Ze zijn intussen met de grasmaaier door hun overdadig woekerende ideeën-tuin gereden. Zodoende hebben we op het nog altijd gevarieerde Unearth te maken met een fris gestructureerd gazonnetje. Het eerste liedje heet niet voor niets “Cut Grass”. Het maakt deze …
De lezers van File Under weten het. Muziek is het mooiste wat er bestaat. De oneindigheid ervan, zowel in kwantiteit als in kwaliteit, soms verbaas ik me er nog over. Zo vernam ik pas de laatste weken van het bestaan van Paul Buchanan. Hij maakt dik in de vijftig (en …
Je hebt van die albums waarvan werkelijk iedereen gaat glimlachen. Genieten voor alle leeftijden, net als een Disney-film. Zorita heeft zo'n plaat gemaakt. De Amsterdammers grasduinden in de muzikale wereldgerechten van (en voor!) Allerhande, en met smakelijk resultaat. Misschien ontbreekt het desolate van de Calexico-woestijn, het kruidige van Manu Chao …
Wat zou Brendan Benson ervan vinden dat nu alle besprekingen van zijn werk Jack White ter sprake brengen? Het kontje dat White gaf door samen met hem The Raconteurs te beginnen kon Benson zeker gebruiken, maar kwam het eigenlijk niet te laat? De Amerikaan is al zo'n twee decennia actief, …
In de tijd dat iedereen als Tourist op Moon Safari ging bracht producer Burgalat zijn eerste solo-album uit. Met een titel als The Sssound Of Mmmusic is het zorgvuldig gecultiveerde studentikoze imago van de man gemakkelijk geïllustreerd. Om het in de woorden van Spinvis te zeggen: 'Portugal, Johnny Depp en …
André Kuijpers vertelde na afloop van zijn ruimtereis dat hij 'altijd wel zou willen zweven'. Komt dat mooi uit, Porter Ricks heeft de oplossing in huis. Als er zoiets als spacetechno bestaat, is Biokenetics het ultieme voorbeeld. Het enige probleempje zijn de tracktitels. “Port Nuba” en “Nautical Zone” duiden erop …
De public relations-klas van hogeschool Avans denkt diep na. Dan doorbreekt een vertwijfelde leerling de stilte. 'Naakt, is dat niet eerder gedaan?' Wederom heerst er stilte. 'Gemankeerd naakt dan?' En zo geschiedde. Op de hoes (en in het fantastische boekje) van de met menigtemunten gefinancierde cd Hoi staat een meisje …
Behalve de bandnaam en de kriebelig opgeschreven tracktitels is er niets ingewikkelds aan Vadoinmessico. De Londense globetrotters maken een bijzonder smakelijke cocktail van wereldmuziek en indiepop, met precies genoeg psychedelische prik. Alsof de jongens van The Coral een tropische koraalvakantie achter de rug hebben, en nu met buikdanseressen en wuivende …
Toevallig luisterde ik van de week ook naar de nieuwe Squarepusher. Waar de Britse electronica-tovenaar met de meest geavanceerde software het bloed onder je nagels vandaan haalt, doen de noiserockers van Black Dice dat met de gereedschapskist van een stratenmaker. Neubauten! Mr. Impossible klinkt – naast onmogelijk – alsof ze …
'I'm a broken record, you have heard this before'. De eigenzinnige Ramona Gonzalez die achter het pseudoniem Nite Jewel schuilgaat begint “This Story” ironisch cool, en houdt die atttitude tien liedjes lang achteloos vast. Hipster als een indie electropop-versie van Lana Del Rey, zeker. Maar ze heeft muzikaal meer in …
Hot Chip is een band die niet echt 'in mijn systeem' zit, en waar ik het dus zelden over heb. Om het goed te maken ditmaal twee groepen waarvoor dat zeker wél geldt. Breton klinkt als een gruizige versie van hun Londense stadgenoten. Ik dacht zelf echter eerst aan Tom …
Ik had zo gehoopt dat Jay Brannan de Nederlander Jan Brentjens in vermomming was. Hoe zou hij anders zo bizar veel als Racoon kunnen klinken? De singer/songwriter komt toch echt uit Houston, en maakt onwaarschijnlijk suffe gitaarpop, van het soort waarmee de Zeeuwen na jaren ploeteren eindelijk hun megahit scoorden. …
