Nooit eerder schudde ik vier levende stripfiguren de hand. De vier dames van het Noorse Katzenjammer lijken rechtstreeks weggelopen uit een muzikaal stripverhaal. Poepige jurkjes, bloemetjes in het haar en een grote verzameling bizarre instrumenten. Vooral de gigantische driesnarige bas balalaika zie je zelden op een podium verschijnen.
Mij=Door: Blink
Als ik Anne Marit, Marianne, Solveig en Turid spreek in een kleedkamer van Paradiso, een uur voor hun eerste optreden in Amsterdam, hangen er al zware wolken haarlak. Het zwaar getoupeerde haar moet natuurlijk wel goed in een kuif zitten, net als bij de Katzenjammer Kids, de stripfiguren waar de band zich naar vernoemd heeft. De bewondering voor de rebelse striphelden gaat zelfs zo ver dat op het debuutalbum een nummer over de kapitein uit de strip gezongen wordt: Der Kapitän.
Het is lastig om te bedenken door wie of wat het viertal niet beïnvloed is. Het debuutalbum Le Pop bevat een aanstekelijke mix van Disney-muziek, folk, Americana, country, punk, balkan- en circusmuziek en natuurlijk… pop. 'We houden allemaal van andere dingen en willen onszelf eigenlijk gewoon geen beperkingen opleggen. Er zitten ook wel degelijk Noorse invloeden in onze muziek. Zo hebben sommige teksten best een donker, typisch Noors randje.' Op de vraag of ze een beetje trots zijn op muziek afkomstig uit Noorwegen wordt enthousiast gereageerd: 'We vonden A-Ha eigenlijk ook altijd heel goed, vooral hun oude werk, en ook een zangeres als Marit Larsen is fantastisch. Een band als Kaizers Orchestra is natuurlijk ook geweldig. En nee, we hebben niet gehuild bij het nieuws dat A-Ha er mee op houdt.'
De band ontstond nadat drie van de vier Katzenjammers elkaar ontmoetten op de popacademie in Oslo. 'Sommige van onze docenten vonden onze muziek echt niet kunnen, maar dat motiveerde ons vooral. Ze vonden het te oubollig, maar er is meer in het leven dan alleen maar popmuziek!' Jeugdvriendin Marianne maakte in 2005 de band compleet. Alle Katzenjammers zijn multi-instrumentalisten en leadzangers, waardoor op het podium continu gewisseld wordt van instrument. Hun eerste optreden buiten Noorwegen was in januari dit jaar op Eurosonic, waar de band net als het Zweedse Baskery een verpletterende indruk achterliet.
Het album Le Pop kwam in 2008 uit in Noorwegen, sloeg aan en werd vervolgens in 2009 opnieuw en ook in andere landen uitgebracht. De meeste nummers werden door hun vriend Mats Rybø geschreven, maar door de bandleden gearrangeerd. 'Soms was er nauwelijks nog iets te herkennen van het origineel, dat vond hij meestal echt heel leuk om te horen.' Inmiddels zijn ze al begonnen met het schrijven en opnemen van nummers voor een volgend album, opnieuw met behulp van Rybø. Wel verwachten ze dit keer meer nummers van eigen hand te kunnen aanleveren. 'Nee hoor, hij is absoluut geen Charlie en wij zijn Angels. Hij is gewoon een goede vriend die toevallig altijd wel wat geweldige nummers op de plank heeft liggen.'
Een van de hoogtepunten dit jaar was een optreden op het Bonnaroo Festival in de Verenigde Staten, op persoonlijke uitnodiging van David Byrne. 'Hij had een bandje van ons gekregen en was erg onder de indruk. Dat optreden op Bonnaroo was onvergetelijk, ik stond backstage op nog geen drie meter van mijn grote idool Bruce Springsteen! Ik stond aan de grond genageld en durfde nauwelijks nog te ademen!'
Het enthousiasme van de vier werkt erg aanstekelijk op het publiek bij live-optredens. Ook in de bovenzaal van Paradiso weten ze een in eerste instantie vrolijk doorkabbelend publiek na twee nummers al helemaal voor zich te winnen. In Noorwegen vullen ze zonder moeite zalen met 1300 man publiek en het lijkt erop dat ook de rest van Europa begint warm te lopen.
Het tweede album zal spannend worden. Het kunstje van het debuut kent de band en het publiek nu wel, dus enige verdieping zal welkom zijn. Maar zoals bekend hebben striphelden het eeuwige leven en vervelen ze niet snel. Het zou me dan ook niet verbazen als we ze in 2010 op de zomerfestivals terug zullen zien. Inclusief haarlak.