Anomie Belle – The Crush

Nu niet meteen hard wegrennen als ik het over triphop heb. De muziek van Anomie Belle refereert namelijk meer aan de spannende, onder-de-huid-kruipende, sexy variant van vóór de tijd dat triphop ineens muzikaal behang voor reclameblokken en Net5-series werd. Dit is geen singer-songwriter opgeleukt met een “hip” beatje. Integendeel. Dit …

Amy LaVere – Stranger Me

2011 mag wat mij betreft de boeken ingaan als het jaar van de betere breakup-platen. Mooi genre. Begin dit jaar tilde Adele haar carrière naar een hoger plan door haar slaapkamergrieven in soulvolle popliedjes te gieten. Vervolgens liet Nicole Atkins horen dat een relatiebreuk dwars door je ziel kan snijden …

Amy LaVere – Stranger Me

2011 mag wat mij betreft de boeken ingaan als het jaar van de betere breakup-platen. Mooi genre. Begin dit jaar tilde Adele haar carrière naar een hoger plan door haar slaapkamergrieven in soulvolle popliedjes te gieten. Vervolgens liet Nicole Atkins horen dat een relatiebreuk dwars door je ziel kan snijden …

Adele – 21

Soms is het maar beter niet meteen al je kruit te verschieten bij je debuut. Zo vond ik Adele‘s 19 niet meer dan een veelbelovend debuutalbum. Vooral haar vocale capaciteiten vielen op bij dit wisselvallig muzikaal samenraapsel waar tegenover iedere uitschieter (vaak meer dan) een zwakkere broeder stond. Opvolger 21 …

Adele – 21

Soms is het maar beter niet meteen al je kruit te verschieten bij je debuut. Zo vond ik Adele‘s 19 niet meer dan een veelbelovend debuutalbum. Vooral haar vocale capaciteiten vielen op bij dit wisselvallig muzikaal samenraapsel waar tegenover iedere uitschieter (vaak meer dan) een zwakkere broeder stond. Opvolger 21 …

Rökkurró – Í Annan Heim

Het zachtjes aanzwellende intro klonk nog gruizig. Alsof de vulkaan Eyjafjallajökull wederom een aswolk had opgehoest die langzaam maar zeker ons luchtruim binnen zou drijven. Maar al snel bleek het asgrauwe stof neer te dalen en ontwaarde zich een wonderschone, bijzondere wereld. Een andere wereld. Vooruit, laten we het een …

Rökkurró – Í Annan Heim

Het zachtjes aanzwellende intro klonk nog gruizig. Alsof de vulkaan Eyjafjallajökull wederom een aswolk had opgehoest die langzaam maar zeker ons luchtruim binnen zou drijven. Maar al snel bleek het asgrauwe stof neer te dalen en ontwaarde zich een wonderschone, bijzondere wereld. Een andere wereld. Vooruit, laten we het een …

The Posies – Blood / Candy

Pakkende, goudomlijnde melodieën. Check. Vocale harmonieën als een dikke laag honing met knapperige stukjes walnoot. Check. Hier en daar een verrassende akkoordenwisseling. Check. Redelijk hoge meezingfactor. Check. Soundtrack voor lange roadtrips. Check. Een gezonde dosis Lennon/McCartney. Check. Scheutje Beach Boys d’r bij. Check. Big Star. Check. Het rauwere randje van …

Into The Great Wide Open 2010 – Napret Zondag

Het is druk op de zondagochtend bij de bakkerij in de supermarkt van camping Stortemelk. Dit is de dag dat een gedeelte van de bezoekers van het Into The Great Wide Open festival het eiland zal verlaten. De laatste dag. Je merkt het aan de sfeer. Iedereen komt een beetje …

Into The Great Wide Open 2010 – Napret Zaterdag

Zaterdagochtend wordt de laatste bingokaart in het Bolder-restaurant uitgedeeld. Hoewel ik altijd wel te porren ben voor een potje popbingo en ik bijna mijn rijtje vol heb, ben ik te benieuwd naar het optreden van Nevada Drive om te blijven. Dan maar niet die felbegeerde fles Beerenburg gewonnen. Bij het …

Into The Great Wide Open 2010 – Napret Vrijdag

De aankomst op camping Stortemelk is dit jaar een stuk vriendelijker. Waar nu het tent-vliegeren deel uitmaakt van de art trail, deden mijn lief en ik dat zelf vorig jaar spontaan tijdens het opzetten van onze iglo bij windkracht tien met ontmoedigende hoosbuien. Op de donderdag worden we verwelkomd met …

I Am Oak

Hij blijft opvallend rustig. Zeker in contrast met de andere bandleden van I Am Oak die rond ons heen stuiteren alsof ze verzuimd hebben om hun dagelijkse portie Ritalin in te nemen. Als we de snackmuur van de Febo passeren, wordt bassist Stefan Breuer (The Subhuman) op Hitchcockiaanse wijze aangevlogen …

Terug naar boven