Begin vorig jaar verraste Bikini Atoll me met hun ijzersterke debuut Moratoria. Ik vond het wel jammer dat ik daar uiteindelijk hier in Nederland een beetje alleen in leek te staan. Het is er wel de muziek voor. Desolaat en donker.Toch moet er voor mijn gevoel een veel groter publiek …
In het boekje van Shivers, Armin van Buuren’s tweede cd met eigen werk, staat bij elke track waar een gastzanger(es) mee zingt een fotootje. Opmerkelijk genoeg ontbreekt bij de titeltrack (en hitsingle) het gezicht van de zangeres. Uit de kleine lettertjes blijkt het te gaan om een zekere Susana. Ik …
Van wat er de afgelopen vijftien jaar gebeurd is ben ik veel vergeten. Op concertgebied staan me echter nog heel wat gebeurtenissen helder voor de geest. Zo weet ik nog precies hoe ver mijn bek openhing bij het aanschouwen van het voorprogramma van het in mijn omgeving mateloos populaire Mucky …
Wie hangt er nou aan wie? We zijn het beiden een beetje kwijt, geloof ik. Jouw arm hangt om mijn schouder en mijn arm hangt om jouw schouder. Toch? In de andere arm houden we een pul bier. Een grote pul bier. Ik ben het ook kwijt of we nu …
Zo, The Flower Kings en Pain of Salvation, de twee grote hedendaagse symfo-namen uit Zweden, kunnen wat mij betreft mogen wat mij betreft wel een beetje gaan inschikken. Dan kan er mooi een derde grote naam aan het rijtje toegevoegd worden: Carptree. Het zal wel weer de wens zijn die …
Een singletjesmens ben ik nooit geweest. Als een band me echt interesseert koop ik liever een verzamelaar van B-kantjes, maar dat doen ze lang niet allemaal. Daardoor mis ik nog wel eens een track die ik toch wel graag hebben wil. De uitvoering van Talk Talk’s “Life’s What You Make …
Japanners zijn de koningen van het kopiëren en samenvoegen van andermans ideeën om er vervolgens een superieur destillaat van af te leveren. En als het ze niet zelf lukt, dan halen ze er gewoon hulp bij van een buitenlander die het ze leert. Electric Eel Shock is hier ook weer …
Bijna een half jaar had ik een kamer voor mezelf. Dat is natuurlijk best relaxed, maar het maakt je ook verwend. Als ik punk wilde draaien, draaide ik punk, als ik metal wilde draaide ik metal. En het geluidsniveau kon ik tot op zekere hoogte (lees of het de kamer …
Lieve Alanis, Heb je mijn vorige brief nooit gekregen? Ik vrees het. Aan het slot schreef ik toen dat ik blij was dat je vrede had met jezelf, en afgerekend had met iedereen uit je verleden. Maar dat ik hoopte dat dat geen negatieve uitwerking zou hebben op je volgende …
Als kind had ik al nooit een beroep dat ik graag wilde worden. Toen ik bijna klaar was met het VWO wist ik nog steeds niet welke opleiding ik wilde volgen. Ik wist eigenlijk alleen wel wat ik absoluut niet wilde gaan studeren: rechten. Stephen Pedersen dacht daar heel anders …
Er wordt wel eens gezegd dat het een nadeel is dat Internet leeftijdsloos en gezichtloos is, ik vind het een voordeel. Zo ben ik in de afgelopen jaren vrienden geworden met mensen met wie ik anders misschien wel nooit in contact zou zijn gekomen. Vooral muziekvrienden heeft het mij opgeleverd. …
Het was tijdens het eigenlijke optreden al één en al hosanna, maar in de toegift na hun winst stond het hele publiek te dansen op de banken. Uitgewoond staat de band met zijn tienen op een rij. De koppen glimmen van trots en van het zweet dat van hun kop …
Een band die al sinds 1980 aan de weg timmert en nu, anno 2005, nog niet van ophouden weet, maar waar ik, ondanks het feit dat ik toch bovenmatig geïnteresseerd ben in powerpop, nog nooit van gehoord heb én toch de moeite waard is. Het bestaat. DeSpongeTones zijn er het …
Afgelopen zondag zag ik een man getooid met een trommel halsbrekende toeren uithalen in de lichtmasten van Lowlands. Ongezekerd. Ik dacht: ‘Jij bent gek, hopelijk niet Bob Forrest-gek.’ De man bleek een van de leden van Arcade Fire te zijn. De begeleidende muziek kwam me al niet bekend voor. Ik …
Het gaat ergens mis ik weet niet precies waar. Ik zoek naar de fout. En ik zoek naar de knoppen van de grote machine. De knoppen die het succes van een band bepalen. Ik wil er aan draaien. Zodat ik er voor kan zorgen dat het succes van de Coldplays, …
Mooi is dat. Een album beginnen als Pink Floyd en mij het ergste doen vrezen voor wat nog komen gaat. Maar dan na een minuutje of twee worden langzaam de registers opengetrokken, buigt de lijn van Pink Floyd af naar Hawkwind-achtige taferelen. En dan even daarna in hetzelfde (titel)nummer wordt …
Tot mijn grote verbazing stond Battles afgelopen juli op 5 Days Off. Ik snapte dat niet. In mijn (beperkte) wereld is 5 Days Off een dancefestival. Niet zoals Dance Valley of zo. Nee dance, maar dan wel net iets moeilijker. Dat blijkt ook wel uit namen als LCD Soundsystem, Underworld …
Op de tv zie ik Mick Jagger en Keith Richards. In Twee Vandaag zelfs. Het zou verboden moeten worden. Mick Jagger zingt. Valser en lelijker dan ooit tevoren. Denkt dat’ie nog steeds vijfentwintig is. Keith Richards praat. Of iets wat daarop lijkt. Hij komt nauwelijks uit zijn woorden. Na het …
Mijn oren spitsen zich. Ik dacht al eerder iemand te horen zingen, maar toen ik beter luisterde hoorde ik dat het een geit was. Nu hoor ik weer gezang. Het is een rare weerbarstige doorleefde stem. Beetje Waits-achtig. Ik loop de kant op van het geluid. Inderdaad, bij het oude …
Geboren in Nova Scotia, Canada, werd Richard Terfry ooit gedraft door de New York Yankees. Er lag een mooie carrière als professioneel honkballer voor hem in het verschiet. Een onwillige knie gooide echter roet in het eten. Na korte omzwervingen belandde hij uiteindelijk in de muziek. Hiphop was zijn ding …
Ze werden zomaar pardoes voor de leeuwen geworpen door de programmeur van Glastonbury. Michael Eavis had een demo gehoord van The Subways en hoorde dat het wel snor zat. Sindsdien gaat het snel voor gitarist/zanger Billy, (helaas) zijn vriendin bassiste/zangeres Mary-Charlotte en drummer Josh. Glastonbury zetten ze met groot gemak …
Het duurde elf edities voordat ik mijn Lowlandsdebuut maakte. Er was altijd wel een smoes om niet te gaan. Vorig jaar had ik geen smoes meer. De kaartjes werden me in de schoot geworpen door Grolsch. Ik win nooit wat groots bij prijsvragen, deze twee kaarten waren de uitzondering op …
(In de auto pt. 16) ‘He, dit komt me bekend voor!’ ‘Dat lijkt me wel ja. De enige cd die we van ze hebben is van jou.’ ‘Ik heb het wel heel erg lang niet meer gehoord. Verdorie, wie zijn dit ook al weer.’ ‘Hè hè, die kenmerkende stem zou …
Even dacht ik dat John Garcia zich verhuurd had aan het Berlijnse Rotor. Hij blijken echt niet zijn vocalen te zijn in het openingsnummer van de tweede cd van dit powertrio, maar de zanger van dienst komt aardig in de buurt van deze levende legende. En door de verder stoffige, …
De vier heren van Songwriters United hebben elk voor zich al een meer dan aardig curriculum vitae opgebouwd. Samen presenteren BJ Baartmans, Eric van Dijsseldonk, Eric Devries en Louis van Empel zich met een knipoog als de Traveling Wilburys van de Lage Landen. Die andere Traveling Wilburys – Tom Petty, …
