Het Australische Pivot gaat gebukt onder een aanklacht van een Amerikaans rockbandje dat zichzelf ook Pivot noemt en heeft zijn naam dus maar in PVT veranderd. Maakt niet uit; PVT gaat verder in zijn zoektocht naar blieps en beats. De band lijkt nu te zijn aangekomen bij de jaren ’70 …
Eigenlijk is het verhaal achter Transatlantic Hope als een mooie novelle waar alleen nog het laatste hoofdstuk aan moet worden toegevoegd. Stel je een terneergeslagen muzikant voor die zich maandenlang met gitaar en taperecorder terugtrekt in de kelder van zijn ouderlijk huis. Hij schrijft daar zijn liefdesverdriet en frustraties van …
Ook binnen de File Under-gelederen zijn er zuurpruimen. Zo is er een collega die graag afgeeft op Excelsior Recordings, maar dan wel naar Into The Great Wide Open gaat en dan Moss in zijn favorietenlijstje zet. Maar goed, verder is het een prima jongen hoor. Daar niet van. Ik heb …
Natuurlijk zijn ze nooit weggeweest, de vroege jaren zeventig. Toen de gitaren breder uitwaaierden dan ooit, de gitaarsolo’s langer werden dan ze waren en gezichtsbeharing uiterst hip was. Het mooiste bewijs daarvan is uiteraard het succes van Exile On Main St., het magnum opus van The Rolling Stones. En dan …
Tjemig, is het al dik een jaar geleden dat ik Origami van The Puddle Parade in handen kreeg? Het was na een bijna eng intiem optreden dat Ellen Evers en Tiny Vipers gaven in de Kargadoor in Utrecht. De sfeer van de tot concertzaaltje omgebouwde werfkelder speelde daar ook een …
Wat maakt een Americana-singersongwriter tot een briljant muzikant? Niet de muzikale ‘hooks’, niet de duimendik-opgelegde invloed van Neil Young en niet het vermogen om luisterparels in de lijn van Wilco te kunnen vertolken. Of je nu over loepzuivere vocalen beschikt of een geraspte Roky Erickson-stem hebt, het doet er niet …
Recentelijk werd bekend dat België de meeste muziekfestivals in Europa kent. Voor een Belgische band luidt het credo dan ook niet ‘af en toe eens een festivalletje doen in eigen land’, nee, de hele zomer lang zie je bands als Das Pop en Mintzkov door het kleine land touren. Voor …
De vaandeldragers van de Noorse jazz/improv scène hadden vorig jaar een bittere pil te verwerken. Na zeker vijftien jaar deel uit te hebben gemaakt van Supersilent, legde drummer Jarle de stokken neer bij het jazzcollectief dat nooit oefent maar wel keer op keer spannende werken aflevert. Ik had verwacht dat …
Nog niet zo lang geleden betitelde ik Matt Bianco tegen een vriendin nog als een Radio Tour de France-bandje. Net als bij The Gipsy Kings, The Amazing Stroopwafels en Julien Clerc is dat immers de enige plek waar je ze tegenwoordig nog hoort. En sinds ik de sport der rijdende …
De bands die in de hoek van de symfonische rock zitten en de potentie hebben om door te breken naar een groot publiek, ik komt ze zelden tegen. En dan verwacht ik ze al helemaal niet te vinden op een gespecialiseerd label als ProgRock records. Met The Intersphere zou het …
Goede voornemens, veel mensen maken ze op 31 december. Ik nam ze dit jaar aan het eind van m’n zomervakantie: ik ga eens niet stressen tijdens het werk. Een mens kan nu eenmaal niet meer dan zijn best doen. Na één dag gaat het echter al mis, met als oorzaak …
Ruim tien jaar na hun laatste studioalbum Post Orgasmic Chill komt Skunk Anansie weer met een volledig nieuw studioalbum. Vorig jaar liet de groep al een klein voorproefje horen met drie nieuwe nummer op hun best of-cd Smashes and Trashes, maar daar kon je nog geen nieuwe trend in ontdekken. …
