Er gaan geen hippe IJslanders, maar Brooklyners achter de naam Takka Takka schuil. Een onopvallende vertegenwoordiging uit deze New Yorkse hotspot, dat is eigenlijk juist weer wel opvallend. En om het nog ingewikkelder te maken, op Migration zijn juist de onnadrukkelijke passages waar de band een schimmenspel speelt het sterkst. …
Meer dan 99.9% van de mensen kocht zijn laatste cd in 1997, grapt de Nederlandse drummer en aan het conservatorium afgestudeerde componist Jornt Jan Bras in de ironische liner notes bij zijn debuut-album. Waarom dan nog met zo’n goed verzorgde digipack aankomen? Ware liefde, mensen. En waarschijnlijk krijgt hij geen …
Meer dan 99.9% van de mensen kocht zijn laatste cd in 1997, grapt de Nederlandse drummer en aan het conservatorium afgestudeerde componist Jornt Jan Bras in de ironische liner notes bij zijn debuut-album. Waarom dan nog met zo’n goed verzorgde digipack aankomen? Ware liefde, mensen. En waarschijnlijk krijgt hij geen …
In rap heb je zware jongens en filosofen. Macronizm valt in de, volgens mij in de Lage Landen wat gebruikelijkere en ook meer gewaardeerde laatste categorie, wat je al kan raden als je songtitels als “Tabula Rasa” aantreft. Als hij het over “21 Gram” heeft, gaat het niet om de …
Andrew Phillips verdient in het dagelijks leven zijn geld met het pennen van gebruiksmuziek. Hij heeft een waslijst aan credits voor niet al te bekende Engelse tv-films en series op zijn naam staan. Die opgedane arrangeer-kunsten heeft hij hard nodig voor zijn ambitieuze folktronica-debuut. Als Grasscut werkt hij samen met …
Heeft de Scandinavische dance een eigen geluid? Dat begon ik me af te vragen vanaf het moment dat Diskjokke uit Oslo zijn tweede album opent met “Reset and Begin”. De voormalig wiskundige bouwt rustig voort op het geluid van het onvolprezen titelloze debuut van Lindstrøm & Prins Thomas. Ouderwetse, haast …
Ludovic Navarre ligt op dit moment waarschijnlijk op een strand in een ver tropisch oord een peperdure sigaar te roken, maar het moment nadert dat het centjes tellen mooi is geweest en de dj/producer beter bekend als St. Germain terugkeert naar deze oorden. Ik bedoel, chillwave is veel te wiebelig …
Ludovic Navarre ligt op dit moment waarschijnlijk op een strand in een ver tropisch oord een peperdure sigaar te roken, maar het moment nadert dat het centjes tellen mooi is geweest en de dj/producer beter bekend als St. Germain terugkeert naar deze oorden. Ik bedoel, chillwave is veel te wiebelig …
Het trio Autolux uit Los Angeles heeft het fikse aantal jaren tussen hun debuut Future Perfect en Transit Transit gebruikt om eens lekker op de vierkante millimeter te puzzelen. Dit is een album van echte geluidskunstenaars geworden. Of minder pretentieus gezegd, een album waarbij het vooral genieten is van mooi …
Het trio Autolux uit Los Angeles heeft het fikse aantal jaren tussen hun debuut Future Perfect en Transit Transit gebruikt om eens lekker op de vierkante millimeter te puzzelen. Dit is een album van echte geluidskunstenaars geworden. Of minder pretentieus gezegd, een album waarbij het vooral genieten is van mooi …
Heel even dacht ik toch; zou het waar zijn? Muziek vanuit Kamp Holland, waarom niet, er waren ten slotte al literaire projecten onder leiding van Arnon Grunberg. Al zou je eerder Jan Smit verwachten dan de laptoppers die op deze compilatie de dienst blijken uit te maken. Natuurlijk, het is …
Qua attitude past dit vriendenclubje, geleid door Marc van der Holst, striptekenaar en drummer van de Hospital Bombers, prima bij de Amerikanen van de Ganglians. Zouden ze ook van kamperen houden? Bivakkeren in schimmige huiskamers gaat dit laconiek zootje in elk geval goed af, op het hoesje lurkt zangeres Brenda …
Lang, lang geleden op de middelbare school, als de wanorde als zo vaak was uitgebroken, waarschuwde een lerares altijd dat ze ‘weer ruis hoorde’. Ze bedoelde het logischerwijs negatief, maar ambient-liefhebbers weten dat ruis ook heel mooi kan zijn. De Belgische lo-fi ambient muzikant Circle Bros heeft het gelukkig rijkelijk …
Toen ik deze cd vlak voor ik de recensie typte in de computer schoof, besefte ik dat ik geen flauw idee had hoe de band eigenlijk heette. Het hoesje nog eens bekeken; geen spoor van een hint. De cd weer uit de lade gehaald en op het zwartgekalkte schijfje viel …
Ik weet niet of het wijs is om op File Under over eten te beginnen, maar het stoere vleermuismeisje Zola Jesus heeft met Stridulum II een sudderplaatje gebakken. Deze ep heeft zijn kooktijd nodig! In eerste instantie lijken alle liedjes (het zijn eerder schetsen) nog identiek. Als basis dienen synthesizers …
Ik kon nergens een bevestiging vinden, dus het zal hem toch wel niet zijn, maar in de vrolijke opener “Dreaming” begint een ogenschijnlijk licht aangeschoten Jens Lekman sound-alike met de zangeres van Allo Darlin’ mee te croonen. Daarmee hebben we meteen de belangrijkste invloed van Elizabeth Taylor, een geboren Australische …
In 2008 gaf Department of Eagles met het uitstekende In Ear Park eigenlijk de voorzet die een jaar later door Grizzly Bear werd ingekopt. Zo blijkt het zij-project van hun zanger/gitarist Daniel Rossen en diens kompaan Fred Nicolaus nog best handig. De talentspotters van de weblogs spitsten alvast de oren …
‘Aaa, dee haa dee, dee aa’, als je niet goed oplet dan lijkt de Braziliaanse New Yorker multi-instrumentalist Vinicius Cantuaria in het refrein van opener “Paia Grande” de druktemakers-stoornis te bezingen. En als deze man en zijn muziek érgens niets van weg hebben. Samba Carioca is luchtig gevuld met negen …
Het is een lieve jongen en dat is ie. Zo zou je Andrew Collberg eenvoudig kunnen omschrijven. Zijn folkpop mag dan wereldschokkend noch origineel zijn, Collbergs goedgemutste attitude maakt On The Wreath toch tot een aangenaam kabbelend album. “Clouds Of All Your Rain” zet, ondanks de titel, de toon met …
‘Hello, greetings and welcome, welcome to a new beginning’, zegt een man bij aanvang van het vierde album van het New Yorkse folktronica-duo The Books. De vertrouwde elementen zijn meteen weer aanwezig, nieuw begin of niet. Fascinerende gesproken woord-samples geserveerd op een bedje van elektronische manipulaties en akoestische snaren. Opener …
Eigenlijk best vreemd. Mijn recensie over Hjaltalin’s vorige album herlezend vind ik de kritiek- en ijkpunten nog steeds gelden. Tóch is Terminal een geslaagder en bovenal veel oorspronkelijker werk. De IJslandse groep lijkt op tournee een hele hoop musical-dvd’s te hebben bekeken. Of ging de lade stuk net toen The …
Bodi Bills internationale debuut mag dan Two In One heten, het album toont eigenlijk nog veel meer kanten van dit Berlijnse drietal. Misschien dat ieder van hen twee muzikale zielen heeft. Tel uit je winst. De vrij stevige opener “Be Home Before Dinner” doet nog vermoeden dat we hier met …
Dit excentrieke duo vermaakte twee jaar terug met een album waarop de kleine zangeres Annie begeleid door pianist Paul al raspend louche cafécovers zong. Groot is dan ook de verrassing wanneer Genderful opent met spacy synthesizers! Wallfisch heeft zich ditmaal uitgeleefd in de arrangementen én in eigen materiaal. Dat pakt …
Dit wordt een recensie waarin ik van niets iets probeer te maken. Zelden een band gehoord met zo’n onduidelijk profiel. Nu helpt het niet dat Mom, Where Are The Seahorses een tussendoor-plaat is, waar enkele nieuwe tracks worden afgewisseld met remixes en ‘vocal interpretations’. Dat laatste is een hint, want …
‘He knows what he’s done was wrong/he knows his father don’t got long/He’s not a fugitive on the run/He’s not dangerous, he’s our son!’ Ik moest toch even aan Joran denken, als Sage Francis vanuit het oogpunt van de moeder deze tekst rapt in “Little Houdini”. Een soort mini-melodrama over …
