Litmus – Aurora

Ik ben altijd wel te porren voor een lekker potje spacerock en de Engelse groep Litmus biedt alles wat je als fan van het genre verwacht: bliepende analoge synthesizers, lang uitgesponnen nummers met een over elkaar duikelende gitaarsolo’s en songteksten die helemaal nergens overgaan. In het Litmus-universum is er weinig …

Gorgoroth – Quantos Possunt Ad Satanitatem Trahunt

‘Gorgoroth is without doubt the truest Norwegian black metal band which ever existet’ (sic), zo meldt het bij deze schijf aangeleverde informatievelletje vol trots als ‘selling point’. Mooi, weten we dat ook weer… In combinatie met de onbegrijpelijke Latijnse titel Quantos Possunt Ad Satanitatem Trahunt, die natuurlijk direct herinnert aan …

Morrissey – Swords*

Optie 1: Morrissey, houd er toch mee op! Niemand zit nog te wachten op je klaagzangen en je bent tegenwoordig meer lachwekkend dan leuk. Je was best OK in The Smiths, maar je solowerk is met de jaren alleen maar slechter en slechter geworden. Je optredens zijn in steeds kleinere …

Epica

‘Stof’, roept Mark Jansen als ik Epica’s debuutplaat The Phantom Agony uit 2003 voor hem op tafel leg. Met de vlakke hand wrijft de gitarist en oprichter van de band de hoes nog even denkbeeldig schoon. ‘Dat is toch die plaat die we twintig jaar geleden opnamen’, vult zangeres Simone …

Terug naar boven