Als er geweldige stoner uit pak’em beet Oss kan komen, waarom zou er dan niet wat briljants in dat genre uit Argentinië kunnen komen? Diep grommend groovende gitaren in combinatie met snoevende Spaanse zang, dat zou toch prachtig hand in hand kunnen gaan? En dan niet op de hardrockende manier …
Het gaat erg goed met de Noorse band Datarock. De afgelopen twee jaar speelden ze zo’n 500 shows verspreid over de hele wereld, en hun muziek werd voor allerlei computerspellen en reclames gebruikt. “Als een Argentijns biermerk het nummer ‘princess, you’re a princess, you got the ass of a prince’ …
Het is een bekend gegeven dat mannen niet goed alleen kunnen zijn. Dat is voor mij niet anders. Dus toen het tussen mij en de dames van Laïs echt voorbij bleek te zijn, en een mogelijke relatie met de meiden van Three-Ality al vroegtijdig het leven liet, stond ik er …
Je hoort het wel eens zeggen: ‘Een kunstenaar moet lijden, dan is deze op zijn best.’ Of dit nou altijd zo is daar is een boom over op te zetten, maar als de helft van wat Jessica Lea Mayfield ons voorschotelt op haar debuutalbum With Blasphemy So Heartfelt waar is, …
Storm Soap&Skin en Bell Orchestre @ Paradiso Ewie The Mummers – Tale To Tell Ludo Bob Mould – Life And Times Joice Little Boots – Hands André Little Boots – Hands DubbelMono Jarvis Cocker – Further Complications ForestSounds Johann Sebastian Bach – Matthäus Passion
Met een nieuwe cd van David Lowery en de zijnen weet je altijd een ding zeker: dat je goede rock voorgeschoteld gaat krijgen. De frontman van Cracker heeft een diverse smaak: hij is ook nog zanger van Camper van Beethoven, was met Cracker al eens support act voor de Ramones, …
Spoils is het vijfde album van de vanuit Glasgow opererende singer-songwriter Alasdair Roberts. Het boekje bij de cd vermeldt een groot scala aan akoestische instrumenten, waaronder een verscheidenheid aan ongebruikelijke gitaren, en daarmee was mijn interesse duidelijk gewekt. Standaard gaat een dergelijke cd dan onderop mijn recensie-stapeltje. ‘Bewaar het beste …
“Jeremy Jay is een groot talent, waarvan ik benieuwd ben hoe hij zich verder ontwikkelt.” aldus mede-recensent Ewie in de bespreking van Jeremy Jay’s debuutalbum A Place Where We Could Go uit 2008. Helaas moet ik Ewie meteen teleurstellen. Van enige ontwikkeling is bij deze opvolger Slow Dance namelijk absoluut …
Als je je iets voor kunt stellen bij een mix tussen jaren ’70-symfo en folk, aangevuld met iets dat niet anders dan als glamrock omschreven kan worden, dan begrijp je al een beetje de wereld van Begushkin. King’s Curse is de tweede cd van de band rond zanger/gitarist Dan Smith. …
Eerder stak ik hier al de loftrompet over Little Boots en haar twee EP’s. Dat haar debuut eigenlijk heel snel volgt is dan ook een logisch gevolg. Victoria Hesketh is namelijk hot aan de andere kant van het kanaal, maar hier kan ze nog weinig potten breken met haar uitgebrachte …
